Top 15 χώρες εξαγωγής κρέατος πουλερικών και παραπροϊόντων
Τα πουλερικά είναι οικιακά πουλιά που φυλάσσονται από τον άνθρωπο για την παραγωγή αυγών, για φτερά, κρέας και όργανα. Τα εντόσθια είναι τα εσωτερικά όργανα ενός νεκρού ζώου που μπορεί ή όχι να καταναλωθεί ως τρόφιμο, ανάλογα με το πού βρίσκεστε στον κόσμο. Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται τα πουλερικά και τα κρέατα που παράγουν, πιθανώς σκέφτονται το κοτόπουλο πρώτα. Ωστόσο, εδώ υπάρχουν πολλά είδη πουλερικών, όπως χήνες, πάπιες, γαλοπούλες, ορτύκια και άλλα είδη. Τώρα που γνωρίζετε τα βασικά στοιχεία για τα πουλερικά, μπορείτε να δείτε πώς λειτουργεί η διαδικασία παραγωγής και εξαγωγής πουλερικών.
Η Διαδικασία Εξαγωγής Πουλερικών
Παραγωγή
Τα πουλερικά που εκτρέφονται με σκοπό την εμπορική παραγωγή κρέατος ονομάζονται πουλερικά λεβήτων. Οι τέσσερις βασικές μέθοδοι για την εκτροφή πουλερικών είναι βιολογικές, ελευθέρας βοσκής, εσωτερικές με υψηλότερη ευημερία και εσωτερική. Στη βιολογική μέθοδο τα πουλερικά εκτρέφονται ελεύθερα, αλλά με περιορισμούς στη χρήση των τροφών και των φαρμάκων για το νερό, τα πρόσθετα τροφίμων και νερού και τα συνθετικά αμινοξέα. Η βιολογική μέθοδος είναι η μόνη με οποιονδήποτε περιορισμό σε ό, τι μπορεί να τοποθετηθεί στα πουλερικά. Τα πουλερικά πρέπει επίσης να έχουν τουλάχιστον 2 τετραγωνικά μέτρα (21 τετραγωνικά πόδια) ανά πτηνό. Χρειάζεται γενικά 12 εβδομάδες για τα πουλερικά να φτάσουν στο βάρος σφαγής. Στη μέθοδο ελεύθερης βοσκής εκτρέφονται επίσης και πουλερικά ελεύθερης βοσκής. Σε ελεύθερη απόσταση υπάρχει 1 τετραγωνικό μέτρο (10 τετραγωνικά πόδια) ανά πτηνό. Χρειάζεται γενικά 8 εβδομάδες για τα πουλερικά να φτάσουν στο βάρος σφαγής. Τα πουλερικά στην εσωτερική με υψηλότερη μέθοδο ευημερίας ανεβαίνουν σε εσωτερικούς χώρους σε ένα περιβάλλον με φυσικό φως και μπάλες άχυρου για να ενθαρρύνουν την υγιέστερη, κανονική συμπεριφορά. Στη μέθοδο αυτή υπάρχουν περίπου 13 πτηνά ανά τετραγωνικό μέτρο (10 τετραγωνικά πόδια). Χρειάζεται γενικά 6 έως 8 εβδομάδες για τα πουλερικά να φτάσουν στο βάρος σφαγής. Στην εσωτερική μέθοδο τα πουλερικά ανεβαίνουν σε εσωτερικό χώρο σε περιβάλλον που χρησιμοποιεί συστήματα εξαερισμού για να αντλούν στον αέρα. Ο αέρας μέσα μπορεί να μολυνθεί με αμμωνία λόγω των περιττωμάτων των πουλιών και να μην έχει φυσικό φως. Παραδοσιακά κάθε πτηνό σε αυτή τη μέθοδο παίρνει οπουδήποτε από οκτώ δέκατα ενός τετραγωνικού ποδιού (0, 07 τετραγωνικά μέτρα) σε ένα μισό τετραγωνικό πόδι (0, 04 τετραγωνικά μέτρα). Τα πουλερικά που ανυψώνονται σε αυτή τη μέθοδο είναι τα πιο υγιή, με υψηλά ποσοστά παραμορφώσεων των ποδιών λόγω των ενισχυμένων μυών του μαστού τους, οι οποίοι επίσης τεντώνουν την καρδιά και τους πνεύμονές τους. Χρειάζεται γενικά 5-7 εβδομάδες για τα πουλερικά να φτάσουν στο βάρος σφαγής.
Επεξεργασία
Τα πτηνά μεταφέρονται με φορτηγό στο σφαγείο. Στη συνέχεια μεταφέρονται σε ένα σκοτεινό δωμάτιο που φωτίζεται από ένα κόκκινο φως για να τους κρατήσει ήρεμους, καθώς είναι προσαρτημένοι σε συνεχώς κινούμενους δεσμούς από τα πόδια. Στη συνέχεια, τα πουλιά είναι αναισθητοποιημένα με ασυνείδητο τρέχοντας τα κεφάλια τους μέσα από το νερό που διεξάγει ένα ηλεκτρικό ρεύμα. Στη συνέχεια, τα πουλιά σκοτώνονται έχοντας τις σφαγιτιδικές φλέβες τους και τις καρωτιδικές αρτηρίες που κόβονται στο λαιμό που μαραίνονται με το χέρι ή από μια μηχανή. Έπειτα δίνουν χρόνο για να ξεχυθούν σωστά, έτσι ώστε να μην επηρεαστεί το κρέας. Μετά από αυτό το σφάγιο πτηνών περνά μέσα από τις δεξαμενές ζύμωσης που μαλακώνει το δέρμα και κάνει το επόμενο βήμα για να ξεπεράσει τα πουλιά πιο εύκολα. Στη συνέχεια, τα σφάγια περνούν μέσα από το τοίχωμα και τα κεφάλια τους τραβιούνται μηχανικά και τα πόδια τους αφαιρούνται με μαχαίρι. Μετά από αυτό το σφάγιο περνάει από την διαδικασία εκσπλαχνισμού όπου έχουν αφαιρέσει όλα τα όργανα τους, είτε μηχανικά είτε με το χέρι. Σε αυτό το σημείο το σφάγιο επιθεωρείται από κυβερνητικούς επιθεωρητές, κτηνιάτρους ή κάποιον άλλο, ανάλογα με τους νόμους των χωρών. Αφού περάσουν από την επιθεώρηση, τα σφάγια είτε περνούν μέσω ψύξης στο νερό, το οποίο είναι το γενικό πρότυπο στη Βόρεια Αμερική, είτε η ψύξη του αέρα, που αποτελεί το γενικό πρότυπο στην Ευρώπη.
Επεξεργασία (Διαφορές νωπών και κατεψυγμένων)
Εάν μετά από όλα αυτά ο σκοπός είναι να παράγει φρέσκα πουλερικά, τότε το σφάγιο κόβεται σε μια δέσμη διαφορετικών τεμαχίων, τοποθετείται σε πλαστικό δίσκο αφρού και καλύπτεται με πλαστική μεμβράνη. Τα νωπά πουλερικά πρέπει να χρησιμοποιούνται εντός δύο έως τριών εβδομάδων μετά τη σφαγή. Αν ο σκοπός είναι να φτιάξετε κατεψυγμένα πουλερικά τότε το σφάγιο συνήθως εγχέεται με διάφορα αρώματα, έλαια και άλατα για να αυξηθεί η υγρασία του κρέατος. Στη συνέχεια, συσκευάζεται υπό κενό σε πλαστικές σακούλες και καταψύχεται σε έναν ισχυρό καταψύκτη. Τα κατεψυγμένα πουλερικά πρέπει γενικά να χρησιμοποιούνται εντός τριών μηνών.
Αποστολή
Το νωπό κρέας πουλερικών πρέπει να μεταφερθεί στο σούπερ μάρκετ μέσα σε λίγες ημέρες και κανονικά δεν μεταφέρεται σε μεγάλες αποστάσεις. Τα φορτηγά είναι η πιο συνηθισμένη μέθοδος μεταφοράς και έχουν μια περιοχή ψύξης για να διατηρήσουν τα νωπά πουλερικά στη σωστή θερμοκρασία. Το κατεψυγμένο κρέας πουλερικών μπορεί να μεταφερθεί σε όλο τον κόσμο και μπορεί να πάρει μερικές εβδομάδες για να φτάσει σε ένα σούπερ μάρκετ. Τα κατεψυγμένα πουλερικά μπορούν να μεταφερθούν με το τρένο, το πλοίο ή το αεροπλάνο στον προορισμό τους και στη συνέχεια μεταφέρονται με φορτηγά όπου πρέπει να πάνε. Τα κατεψυγμένα πουλερικά μεταφέρονται σε κατεψυγμένα δοχεία, τα οποία διατηρούν το κρέας κατεψυγμένο, ώστε να μην ξεπαγώσει.
Χρήσεις Πουλερικών
Τα πουλερικά είναι το δεύτερο φρέσκο κρέας παγκοσμίως. Γενικά, το κρέας πουλερικών διαιρείται σε κρέας στήθους (μύες πτήσης στο στήθος), κνήμη ή μη κρέας (πελματικοί μύες στα πόδια) και φτερά (κρέας πτερυγίων). Υπάρχουν επίσης δύο ποικιλίες, σκούρο κρέας και ελαφρύ κρέας. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη κρέατος πουλερικών που τρώγονται σε όλη την υδρόγειο, όπως κοτόπουλο, πάπια, χήνα, στρουθοκάμηλο, γαλοπούλα, ορτύκια, φασιανός και πολλά άλλα. Τα πουλερικά χρησιμοποιούνται επίσης σε τροφές για κατοικίδια ζώα.
Κορυφαίοι εισαγωγείς πουλερικών
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Οικονομικής Πολυπλοκότητας (OEC), ο μεγαλύτερος εισαγωγέας παγκοσμίως είναι η Γερμανία, η οποία εισάγει μόνο το 6, 4% των παγκόσμιων εξαγωγών κρέατος πουλερικών ακολουθούμενη στενά από το Ηνωμένο Βασίλειο στο 6, 2%. Οι 5 πρώτες θέσεις είναι το Χονγκ Κονγκ στο 5, 8% των παγκόσμιων εισαγωγών, η Σαουδική Αραβία (5, 3%) και η Ιαπωνία (5, 0%). Οι μεγαλύτεροι εισαγωγείς σε άλλες περιοχές του κόσμου περιλαμβάνουν το Μεξικό με το 4, 7% των παγκόσμιων εισαγωγών στη Βόρεια Αμερική, τη Βενεζουέλα (2, 5%) στη Νότια Αμερική, την Αγκόλα (1, 7%) στην Αφρική και την Αυστραλία (0, 13%) στην Ωκεανία.
Top 15 χώρες εξαγωγής κρέατος πουλερικών και παραπροϊόντων
| Τάξη | Χώρα | Εκτροφή κρέατος και παραπροϊόντων πουλερικών το 2015 (USD) |
|---|---|---|
| 1 | Βραζιλία | $ 6.378.888.000 |
| 2 | Ηνωμένες Πολιτείες | $ 3, 473, 037, 000 |
| 3 | Ολλανδία | $ 2, 485, 108, 000 |
| 4 | Πολωνία | $ 1.796.750.000 |
| 5 | Γαλλία | 1.141.903.000 δολάρια |
| 6 | Γερμανία | $ 1.051.127.000 |
| 7 | Βέλγιο | $ 850.930.000 |
| 8 | Χονγκ Κονγκ | 788.644.000 δολάρια |
| 9 | Κίνα | 607.670.000 δολάρια |
| 10 | Ουγγαρία | 547.520.000 δολάρια |
| 11 | Τουρκία | 436.827.000 δολάρια |
| 12 | Ταϊλάνδη | $ 430, 420, 000 |
| 13 | χιλή | 414.044.000 δολάρια |
| 14 | Ιταλία | 379.343.000 δολάρια |
| 15 | Ηνωμένο Βασίλειο | 363.851.000 δολάρια |
