Τι είναι η Συστηματική Ιδεολογία;
Η συστηματική ιδεολογία είναι η μελέτη άλλων ιδεολογιών που ιδρύθηκαν στο Λονδίνο, Αγγλία, περίπου την ίδια εποχή τη δεκαετία του 1930. Η συστηματική ιδεολογία ιδρύθηκε από τον Γιώργο Γουόλφορντ και τον Χάρολντ Γουάλσμπι, αφού αποσπάστηκαν από το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Μεγάλης Βρετανίας. Ο λόγος της συστηματικής ιδεολογίας είναι ότι όλες οι ανθρώπινες υποθέσεις καθοδηγούνται σε μεγάλο βαθμό από μια συγκεκριμένη ιδεολογία. Επομένως, η συστηματική ιδεολογία επιδιώκει να ανακαλύψει την προέλευση και την ανάπτυξη τέτοιων ιδεολογιών. Βοηθά επίσης να καθορίσει τον τρόπο λειτουργίας των ιδεολογικών ομάδων και τις μεθόδους εφαρμογής των διαφόρων ιδεολογιών.
Μια ιδεολογία αποτελείται από χαρακτηριστικά που αποτελούνται από σύνολα. Αυτά τα σύνολα χαρακτηριστικών έρχονται σε μια σειρά και οι σειρές αποτελούν ένα ιδεολογικό σύστημα.
Προέλευση της Συστηματικής Ιδεολογίας
Η συστηματική ιδεολογία βγήκε από τα αντιληπτά εμπόδια στη γενική σοσιαλιστική συνείδηση ανάμεσα στην ομάδα της εργατικής τάξης. Ως αποτέλεσμα, ο Harold Walsby ανέπτυξε μια ιδέα να διαφωτίσει την ομάδα της εργατικής τάξης και να προωθήσει τις ιδέες της. Μια ομάδα προέκυψε αφού απομακρύνθηκαν από το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Μεγάλης Βρετανίας, προκειμένου να διευρύνουν τις απόψεις τους για το σοσιαλισμό. Το 1947, ο Walsby έγραψε το βιβλίο "Ο τομέας των ιδεολογιών" το οποίο ήταν το κύριο κείμενο για τις απόψεις και τις απόψεις τους για το σοσιαλισμό. Ο Walsby και οι συνάδελφοί του σχημάτισαν μια οργάνωση που ονομάζεται Ένωση Κοινωνικών Επιστημών, η οποία ήταν πιο ενεργή στη διάδοση των απόψεών και των θεωριών τους σχετικά με τη σοσιαλιστική συνείδηση. Η ομάδα κατάφερε να προσελκύσει νέους ανθρώπους κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και συνέχισε να δραστηριοποιείται από το 1944 έως το 1956. Ο Σύνδεσμος Κοινωνικών Επιστημών διαδέχθηκε αργότερα η κοινωνία Walsby, η οποία συνέβαλε στην ανάπτυξη του ιδεολογικού σχολίου.
Ο Γιώργος Walford, ο εκδότης του ιδεολογικού σχολίου, βοήθησε να διαμορφωθούν και να τροποποιηθούν οι πρωτότυπες ιδέες της Ένωσης Κοινωνικών Επιστημών, αφαιρώντας τα στοιχεία του σχολιασμού που ήταν ελιτίστικα στη φύση. Αυτό έγινε από τη δεκαετία του 1980 και μετά. Η κριτική ανάλυση των ιδεολογιών από το κόμμα SSA θεωρήθηκε σημαντική για να βοηθηθούν οι άλλοι να καταλάβουν τα όρια άλλων πολιτικών ομάδων. Αυτό συνέβη παρά τις γνώσεις τους ότι δεν θα βοηθούσαν στην επίτευξη του σοσιαλισμού.
Μέχρι τη δεκαετία του 1990 το ιδεολογικό Σχόλιο είχε επιβιώσει με πολλούς εκθέτες, μέχρι το θάνατο του Walford το 1994, που είδε την επιρροή να μειώνεται. Σήμερα, υπάρχουν ελάχιστα εκθέματα συστηματικής ιδεολογίας. Η έννοια της Συστηματικής Ιδεολογίας εκφράζεται καλά στο βιβλίο του Walford με τίτλο: Πέρα από την Πολιτική, το οποίο δημοσιεύθηκε το 1990. Πριν από τη δημοσίευση του βιβλίου, όπως η Σοσιαλιστική Κατανόηση, διανεμήθηκε ως φυλλάδιο διάφορα κείμενα για τη Συστηματική Ιδεολογία.
Θεωρία της συστηματικής ιδεολογίας
Η θεωρία της συστηματικής ιδεολογίας βασίζεται στην υπόθεση ότι οι πεποιθήσεις και οι κλίσεις των ανθρώπων δεν εξηγούνται από όρους υλικών συνθηκών ή μεθόδων παραγωγής αλλά από σκέψεις και ενέργειες. Αυτές οι ιδέες είναι επίμονες σε όλες τις διαφορετικές κοινωνικές τάξεις και περικλείονται, σχηματίζοντας μια σειρά. Οι μεγαλύτερες ομάδες ανθρώπων καθοδηγούνται από την προτίμησή τους για αρχή, οικογένεια, παράδοση και οικειότητα. Αυτές οι κυρίαρχες προτιμήσεις εκφράζονται πολιτικά με τη μορφή μη πολιτικού, συντηρητισμού και φιλελευθερισμού. Καθώς η σειρά εξελίσσεται, τόσο ασθενέστερη γίνεται με μικρότερες ιδεολογικές ομάδες. Μικρότερες ιδεολογικές ομάδες τείνουν να καταστέλλουν την ταυτότητά τους και να επιλέγουν τη δυναμική κοινωνική αλλαγή. Από πολιτική άποψη, αυτό εκφράζεται σε μορφές όπως ο εργατικός, ο κομμουνισμός και ο αναρχισμός σε ακραίες περιπτώσεις.
