Χώρες με τα περισσότερα τροχαία ατυχήματα

Περίπου 3.000 τροχαία ατυχήματα συμβαίνουν κάθε μέρα σε όλο τον κόσμο. Το αλκοόλ και άλλα φάρμακα διαπιστώθηκε ότι συμβάλλουν σε 22% των τροχαίων ατυχημάτων στους αυτοκινητόδρομους και τις διαβάσεις του κόσμου. Οι θάνατοι που συνδέονται με την αυτοκινητοβιομηχανία κατατάσσονται ως η 11η πιο κοινή αιτία θανάτου σε πολλές περιοχές, ιδιαίτερα στις αναπτυσσόμενες χώρες, με τους νέους ηλικίας 5 έως 24 ετών να κατέχουν τους υψηλότερους κινδύνους. Σε ποσοστό 73, 4 θανάτων ανά 100.000 άτομα, η Λιβύη έχει κατά πολύ τη μεγαλύτερη συχνότητα τροχαίων ατυχημάτων οπουδήποτε στον κόσμο.

Οι δημόσιες συγκοινωνίες παρέχουν μικρή ασφάλεια σε πολλά μέρη

Οι χώρες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα έχουν λιγότερα από τα μισά οχήματα παγκοσμίως. Παρόλα αυτά, συμβάλλουν σε πάνω από το 90% του συνολικού αριθμού θανάτων από τροχαία ατυχήματα. Τα κακώς διατηρημένα οδικά τους δίκτυα και η έλλειψη πόρων για την επιβολή της νομοθεσίας για την οδική ασφάλεια και την παροχή ιατρικής βοήθειας είναι σημαντικοί παράγοντες. Αντίθετα, οι χώρες με τα χαμηλότερα ποσοστά θανάτων από τροχαία ατυχήματα αποτελούνται κυρίως από χώρες υψηλού εισοδήματος που διαθέτουν τους απαραίτητους πόρους για να διατηρήσουν τους δρόμους τους με υψηλό επίπεδο και να επιβάλουν αυστηρότερους νόμους για την οδική χρήση. Στις χώρες με υψηλότερα εισοδήματα, τα συστήματα δημόσιων μεταφορών επικροτούνται για τα αρχεία τους σχετικά με την ασφάλεια. Ωστόσο, σε ορισμένες χώρες με χαμηλότερο εισόδημα, τα οχήματα δημόσιας μεταφοράς θεωρούνται ότι συγκαταλέγονται στις κύριες αιτίες θανάτων από οχήματα. Στη Νιγηρία και την Κένυα, για παράδειγμα, οι πάροχοι δημόσιων συγκοινωνιών είναι γνωστό ότι γεμίζουν τις καμπίνες τους πολύ πέρα ​​από τις ασφαλείς χωρητικότητες, ενώ υπερβαίνουν τα όρια ταχύτητας κατά μήκος των διαδρομών τους με ανοιχτή περιφρόνηση για τους κανόνες του δρόμου, κατάλληλα για τις χρήσεις των επιβατών τους.

Αυτοκίνητα χαμηλού κόστους, υψηλού κινδύνου

Η πλειοψηφία των οχημάτων που πωλούνται σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν στα βασικά πρότυπα οδικής ασφάλειας που πλησιάζουν τις παγκόσμιες προδιαγραφές. Οι κανονισμοί που ισχύουν σε αυτές τις χώρες, οι οποίοι ορίζουν τι κάνει ένα οδικό όχημα, είναι χαλαροί, καθιστώντας τους ιδανικούς χώρους εναπόθεσης για τα παλαιά οχήματα. Από εκεί, οι ντόπιοι συχνά επωφελούνται από το χαμηλό κόστος που συνδέεται με την εισαγωγή παλαιών οχημάτων που μόλις τρέχουν και θέτουν κινδύνους για τη δημόσια υγεία για προσωπική τους χρήση. Η μείωση του αριθμού των χρηστών αυτοκινήτων στις χώρες αυτές θα συνέβαλε πολύ στη μείωση του κατά κεφαλήν ποσοστού θανάτων από τροχαίο ατύχημα. Αυτό θα είναι δύσκολο, θεωρώντας ότι μόνο το 33% των χωρών σε όλο τον κόσμο έχουν ενεργές πολιτικές που ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να περπατούν ή να ποδηλατούν ως εναλλακτική λύση στην οδήγηση και οι περιορισμένοι πόροι θα δυσκολεύουν να περάσουν και να εφαρμόσουν τις δικές τους πολιτικές.

Κίνδυνοι για τους πεζούς και τους ποδηλάτες

Οι μισοί από τους ανθρώπους που σκοτώθηκαν σε οδικά ατυχήματα είναι πεζοί, ποδηλάτες ή χειριστές δίτροχων οχημάτων. Αναφέρονται ως "ευάλωτοι χρήστες της οδού". Στην Αμερική, το ποσοστό των θανάτων από μοτοσικλέτες αυξήθηκε σε 20% από 15% μεταξύ 2010 και 2013, ενώ στη Νοτιοανατολική Ασία και τις περιοχές του Ειρηνικού το ποσοστό είναι 33%. Οι ευάλωτοι χρήστες των οδών είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένοι σε χώρες στις οποίες οι ανάγκες τους δεν λαμβάνονται υπόψη κατά τις φάσεις σχεδιασμού των έργων οδοποιίας. Τα «διαβάσματα Zebra» είναι λίγα και πολύ κοντά σε μέρη όπου δεν λαμβάνονται υπόψη οι ευάλωτοι χρήστες και οι λωρίδες ποδηλάτων είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Το πρόβλημα ενισχύεται από το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις δεν αναλαμβάνουν λίγη πρωτοβουλία όταν πρόκειται να μειώσουν την κυκλοφοριακή συμφόρηση των οχημάτων τους.

Η ανάγκη των παγκοσμιοποιημένων προσπαθειών

Σε μια διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στη Μπραζίλια, αξιωματούχοι των μεταφορών καθώς και τμήματα υγείας από τις κυβερνήσεις πολλών χωρών συσκέφθηκαν για να συζητήσουν τα παγκόσμια ζητήματα οδικής ασφάλειας και την επιτακτική ανάγκη να αναληφθούν δράσεις για την επίτευξη των στόχων οδικής ασφάλειας που περιγράφονται στην Ατζέντα για την Αειφόρο Ανάπτυξη του 2030 Ανάπτυξη. Εκεί, συζήτησαν τη θέσπιση νέων νόμων για τον περιορισμό του μεγάλου αριθμού θανάτων από τροχαία ατυχήματα βάσει πρακτικών που αφορούν τη χρήση ζώνης ασφαλείας, περιορισμούς ταχύτητας, κράνη μοτοσικλετών και συστήματα συγκράτησης παιδιών. Ωστόσο, αυτό δεν αρκεί, εάν οι χώρες αδυνατούν να ενεργήσουν σύμφωνα με τις υποσχέσεις τους και να επιβάλουν τις εντολές τους. Οι βελτιώσεις στα συστήματα των μέσων μαζικής μεταφοράς θα διαρκέσουν πολύ για να γίνουν ασφαλέστεροι για τους πεζούς, τους ποδηλάτες και τους αυτοκινητιστές που μοιράζονται τους δρόμους του πλανήτη μας. Οι αναπτυσσόμενες χώρες δεν αξίζουν όλη την ευθύνη, καθώς ακόμη και σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες πολλοί αυτοκινητιστές δεν αντιλαμβάνονται ότι ο δρόμος είναι για όλους τους χρήστες, όχι μόνο για τους ανθρώπους που οδηγούν αυτοκίνητα, και πολλοί αντιλαμβάνονται τους νόμους περί κυκλοφορίας περισσότερο ως ενοχλήσεις από τους σκληρούς κανόνες ζουν και οδηγούν.

Χώρες με τον υψηλότερο ρυθμό θανάτου οδικής κυκλοφορίας

• Προβολή πληροφοριών ως:
• Λίστα
• Διάγραμμα

Τάξη	Χώρα	Θάνατοι ατυχημάτων αυτοκινήτων (ανά 100.000 κατοίκους)
1	Λιβύη	73.4
2	Ταϊλάνδη	36.2
3	Μαλάουι	35.0
4	Λιβερία	33.7
5	Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό	33.2
6	Τανζανία	32.9
7	Δημοκρατία Κεντρικής Αφρικής	32.4
8	Ιράν	32.1
9	Ρουάντα	32.1
10	Μοζαμβίκη	31.6
11	Σάο Τομέ και Πρίνσιπε	31.1
12	Να πάω	31.1
13	Μπουρκίνα Φάσο	30.0
14	Γκάμπια	29.4
15	Δομινικανή Δημοκρατία	29.3
16	Κενύα	29.1
17	Μαδαγασκάρη	28.4
18	Λεσότο	28.2
19	Ζιμπάμπουε	28.2
20	Μπενίν	27.7
21	Καμερούν	27.6
22	Γουινέα-Μπισσάου	27.5
23	Σαουδική Αραβία	27.4
24	Ουγκάντα	27.4
25	Γκινέα	27.3