Τι είναι ο παχυσαρκία;

Για να κατανοήσουμε τι είναι ο γλαυκιοβλεννισμός, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε την έννοια του όρου "ηφαιστειότητα". Το φαινόμενο της έκρηξης του μάγματος στην επιφάνεια της Γης, το φεγγάρι ή ένα πλανητικό σώμα με στερεά επιφάνεια, αναφέρεται ως ηφαιστειακό φαινόμενο. Η ηφαιστειακή γη στη Γη οδηγεί στην απελευθέρωση των ηφαιστειακών αερίων, της λάβας και των πυροκλαστικών στην επιφάνεια μέσω ενός εξαερισμού ή ενός σπασίματος στην επιφάνεια. Ως εκ τούτου, ο γλοιοβόλος είναι ένα ειδικό πεδίο ηφαιστείας που συνδέεται με τον παγετώδη πάγο.

Ο παχυσαρκία είναι μια πολύ νεαρή επιστήμη που γεννιέται από σποραδική έρευνα, η οποία είναι μόλις λιγότερο από ένα αιώνα. Το γεγονός ότι οι ερευνητές πρέπει να ξεπεράσουν εχθρικά περιβάλλοντα για να μελετήσουν αυτή την επιστήμη θα μπορούσε να είναι ένας από τους λόγους για τους αργούς ρυθμούς πειραμάτων που αφορούν αυτόν τον τομέα. Ωστόσο, η έρευνα στον παγετόβολοκανισμό έχει αυξηθεί δραματικά από το 2000. Παραδείγματα γεγονότων που σχετίζονται με το φαινόμενο του παγετώνα είναι γνωστά στις παγωμένες περιοχές του κόσμου όπως η Ανταρκτική και η Ισλανδία.

Μορφές του γλασινοβολισμού

Ο παχυσαρκία μπορεί να ταξινομηθεί σε τρεις τύπους: υπογλαδικός ηφαιστεινισμός, υπερβολικά ηφαιστειακός και ηφαιστειογενής ηφαιστειακός πάγος.

Υπογλωσσικές εκρήξεις

Όταν ένα ηφαίστειο κάτω από τον παγετώδη πάγο ξεσπάσει, μια τέτοια έκρηξη είναι γνωστή ως υπογλαμική έκρηξη. Αυτό οδηγεί στην αλληλεπίδραση του καυτού μάγματος με το χιόνι και τον πάγο και έτσι δημιουργεί το λιωμένο νερό το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλης κλίμακας πλημμυρικές πλημμύρες που ονομάζονται jökulhlaups. Αυτοί οι τύποι πλημμυρών είναι εξαιρετικά επικίνδυνοι για τις περιοχές που τις βιώνουν και οδηγούν σε άσχημη καταστροφή της περιουσίας και της ζωής. Τα Lahars που αποτελούνται από πάγο, ηφαιστειακά συντρίμμια και λειωμένο νερό μπορεί επίσης να δημιουργηθούν κατά τη διάρκεια μιας υπογλαδικής έκρηξης. Η Έκρηξη του Νεκροταφείου του 1969 στην Ανταρκτική, η Έκρηξη Gjalp στην Ισλανδία το 1996 και η Έκρηξη Eyjafjallajökull στην Ισλανδία το 2010 είναι παραδείγματα υπογλυκαιμικών ηφαιστειακών εκρήξεων που συνέβησαν πρόσφατα.

Landforms που προκύπτουν από υπογλώσσες εξάρσεις

Τα Tuyas και τα υπογλαδικά ανάχωμα είναι ξεχωριστές ορεκτικές μορφές που προκύπτουν από το glaciovolcanism. Τα Tuyas είναι ηφαίστεια με επίπεδες κορυφές και απότομες πλευρές που δημιουργούνται από μια ηφαιστειακή έκρηξη κάτω από ένα παχύ παγετώνα. Η λάβα δροσίζει γρήγορα όταν έρχεται σε επαφή με τον πάγο, με αποτέλεσμα τις απότομες πλευρές του ηφαιστείου. Το Tuya Butte που βρίσκεται στην περιοχή του ποταμού Tuya στην καναδική επαρχία της Βρετανικής Κολομβίας είναι ένα παράδειγμα τέτοιας οδού. Ένα υποθαναριακό ανάχωμα είναι ένας τύπος ηφαιστείου που σχηματίζεται από την έκρηξη της λάβα κάτω από έναν παγετώνα χωρίς το μάγμα να φτάνει στην επιφάνεια του πάγου. Σε τέτοιες εκρήξεις, το μάγμα δεν είναι αρκετά ζεστό για να λειώσει έναν κατακόρυφο σωλήνα διαμέσου του πάγου και συνεπώς να κρυώσει και να συλλέγει ως λάβα μαξιλαριού και λάβα υαλκαλαστών κάτω από τον πάγο. Όταν ο παγετώνας υποχωρεί, οι υποθαλάσσιοι όγκοι γίνονται ορατοί ως μοναδικά διαμορφωμένοι χώροι στην επιφάνεια της γης. Τα υποκλαδικά ανάχωρα βρίσκονται στην Ανταρκτική, την Ισλανδία και τη Βρετανική Κολούμπια.

Υπερμαγνητικές διακοπές

Όταν ένα ηφαίστειο εκρήγνυται και καταβυθίζει λάβα απ 'ευθείας στην επιφάνεια ενός παγετώνα, αυτός ο τύπος φαινομένου του glaciovolcanism είναι γνωστός ως supraglacial εκρήξεις. Εδώ, το μάγμα ταξιδεύει σε ολόκληρο το πάχος του παγετώνα ή του πάγου για να φτάσει στην έξοδο στην κορυφή και εκτοξεύει τα ηφαιστειακά συντρίμμια, τη λάβα και τα αέρια πάνω στην επιφάνεια του παγετώνα. Τέτοιες εκρήξεις δημιουργούν συχνά τεράστιους όγκους λειωμένου νερού, καθώς η λάβα έρχεται σε άμεση επαφή με τον πάγο και αυτό συχνά οδηγεί σε θανατηφόρες πλημμύρες των γύρω περιοχών.

Οπτικός ορμητικός ηφαιστειακός

Σε αυτή τη μορφή του glaciovolcanism, ένα ηφαίστειο δεν εκρήγνυται στην επιφάνεια ή κάτω από έναν παγετώνα. Ωστόσο, εδώ η ροή λάβας από ένα ηφαίστειο έρχεται σε πλευρική επαφή με έναν παγετώνα ή με τα περιθώρια ενός φύλλου πάγου και αυτό το φαινόμενο του γλαυκωβολισμού είναι επισημασμένο ως ηφαιστειακό πάγο-περιθωριακό. Εδώ, καθώς ρέει η λάβα, το μέτωπο της ροής ψύχεται αμέσως μετά την επαφή με πάγο. Η στερεοποιημένη λάβα σχηματίζει τώρα ένα φράγμα για το υπόλοιπο της ροής της λάβα που τώρα αρχίζει να συγκεντρώνεται στο φράγμα και δεν έρχεται πλέον σε επαφή με τον πάγο. Τέλος, όταν ο παγετώνας ή το φύλλο πάγου υποχωρεί, το μέτωπο της λάβας παραμένει ως ένα απότομο, μεγάλο και ασταθές πρόσωπο απότομης γκρεμού.

Σημασία της Μελέτης του Glaciovolcanism

Η μελέτη του glaciovolcanism επιτρέπει στους επιστήμονες να αποκρυπτογραφούν τις πιθανότητες μελλοντικών ηφαιστειακών εκρήξεων στις παγωμένες περιοχές του κόσμου και τις πιθανές επιπτώσεις αυτών των εκρήξεων. Η μελέτη του glaciovolcanism αποκαλύπτει επίσης πληροφορίες σχετικά με την προέλευση των διαφόρων γεωλογικών χαρακτηριστικών που σχετίζονται με τον ηφαιστειακό τομέα σε παγετωμένες περιοχές και βοηθά στην εξαγωγή των κρίσιμων παραμέτρων παλαιών φύλλων πάγου, όπως η δομή του φύλλου πάγου, η επιφανειακή ανύψωση του πάγου, κι αλλα. Οι έρευνες και οι έρευνες στον τομέα βοηθούν επίσης στην έρευνα για την καταγραφή των κλιματολογικών παραμέτρων του Πλειστοκαινού, την έρευνα για τις γεωεπιστήμες του Άρη και βοηθούν στη διερεύνηση της σχέσης μεταξύ απολιθωτισμού και ηφαιστείας.

Ελπίζεται ότι στο μέλλον η γνώση που θα προκύψει από τη μελέτη του glaciovolcanism θα βελτιώσει την ικανότητα του ενδιαφερόμενου προσωπικού να παρακολουθεί αποτελεσματικά τα γεγονότα που σχετίζονται με τον glacivolcanism και να εφαρμόζει μέτρα για να ξεπεράσουν τέτοιους κινδύνους. Το γεγονός ότι πρόσφατα εκρήξεις όπως η έκρηξη Eyjafjallajökull στην Ισλανδία έχουν επιδείξει την ικανότητά τους να προκαλέσουν εκτεταμένες ζημίες, έχουν δημιουργήσει μια μεγαλύτερη ανάγκη να βυθιστούν στα βάθη του glaciovolcanism: τις διαδικασίες, τις αιτίες και τα αποτελέσματα.