Τα αρχαία ερείπια Gedi της Κένυας
Παρελθόν Μεγάλη Γέντι
Τα ερείπια του Gedi αποκαλύπτουν μια εντελώς διαφορετική και λιγότερο γνωστή ιστορία της Αφρικής. Ενώ είναι κοινή πεποίθηση ότι η Αφρική ήταν μια χώρα άγριων φυλών που ασκούν ένα πρωτόγονο τρόπο ζωής πριν από τον αποικισμό της ηπείρου από τους Ευρωπαίους, τα ερείπια της Gedi αποδεικνύουν διαφορετικά. Οι αρχαιολόγοι, που βρίσκονται στην κυριότερη πόλη της Κένυας, στις όχθες του Ινδικού Ωκεανού, θαμμένοι στα καταπράσινα δάση της χώρας, ανακάλυψαν τα ερείπια μιας πόλης του 13ου αιώνα, η οποία φάνηκε αρκετά προχωρημένη για την εποχή της. Οι κάτοικοι της Gedi απολάμβαναν κατοικίες από κοραλλινά τούβλα με τροφοδοσία τρεχούμενου νερού και πλύση τουαλετών. Η ανάκτηση τεχνουργημάτων όπως τα κινέζικα αγγεία και τα βενετσιάνικα γυαλιά από τα ερείπια αποδεικνύει το γεγονός ότι οι πολίτες της Γέντι είχαν ισχυρές επαφές με τον έξω κόσμο και είχαν καθιερώσει εμπορικές σχέσεις με παγκόσμιους πολιτισμούς.
Μοναδικά ερείπια
Τα ερείπια της Gedi επεκτάθηκαν σε μια μεγάλη έκταση με την ιστορική πόλη που περιβάλλει δύο τοίχους γύρω της. Πιστεύεται ότι οι πλούσιοι της πόλης ζούσαν μέσα στα ασφαλή όρια του εσωτερικού τοίχου, η μεσαία τάξη ζούσε στα όρια του εξωτερικού τοίχου, ενώ οι αγρότες και άλλες λιγότερο οικονομικά ισχυρές κοινότητες ζούσαν έξω από τα τείχη της πόλης. Η πόλη περιλαμβάνει επίσης ένα τζαμί, ένα οχυρό, τα παλάτια και τους τάφους που χτίστηκαν χρησιμοποιώντας το αρχιτεκτονικό σάουχικ. Τα κτίρια κατασκευάζονται κυρίως από γύψο, χώμα και κοράλλια. Ένα φράγμα 50 μέτρων κοντά στο τζαμί, γνωστό δημοφιλές ως το "Λουτρό του Μεγάλου Τζαμιού", είναι εντυπωσιακό στο σχεδιασμό του και πιθανώς χρησιμοποιήθηκε για τελετουργικά λουτρά. Κοντά στο ανάκτορο του 15ου αιώνα, υπάρχουν αρκετοί θάλαμοι στους οποίους μπορεί κανείς να προσεγγίσει μόνο τις πόρτες παγίδευσης στην οροφή και πιθανότατα χρησιμοποιήθηκαν για να αποθηκεύσουν τον πλούτο των πλούτων.
Σύγχρονη Σημασία
Σήμερα, τα ερείπια της Γέντι φέρουν μαρτυρία για τη ζωή και τον πολιτισμό των ανθρώπων της Αφρικής του 13ου αιώνα. Παρέχει μια εικόνα για την οικονομία, την αρχιτεκτονική, τους τρόπους ζωής, την κοινωνική δομή και άλλες πτυχές των αρχαίων αφρικανικών πολιτισμών. Η ιστορία και η αρχιτεκτονική του Gedi φαίνεται να είναι αλληλένδετα με εκείνη των άλλων σουαχιλικών κρατών της Αφρικής της εποχής του, όπως οι Songo Mnara και Kilwa Kisiwani της Τανζανίας. Η εξαιρετική σημασία του Gedi έχει οδηγήσει στην τοποθέτηση αυτού του ιστορικού χώρου στον προσωρινό κατάλογο για να θεωρηθεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Τα ερείπια επισκέπτονται επίσης τουρίστες, φωτογράφοι και ιστορικοί που στοχεύουν να εξερευνήσουν, να βιώσουν και να μάθουν για τη ζωή στην αρχαία Αφρική.
Περιφερειακά ενδιαιτήματα και βιοποικιλότητα
Τα ερείπια της Γέδη δεν είναι μόνο σημαντικά για την πολιτιστική της ιστορία, αλλά είναι επίσης ένας φυσικός θησαυρός που φιλοξενεί τουλάχιστον 50 είδη φυτών εσωτερικών χώρων εντός των ορίων της. Ολόκληρη η έκταση καλύπτεται από φυλλοβόλο δάσος που υποστηρίζεται από τον υψηλό όγκο των βροχοπτώσεων 1.100 χιλιοστόμετρων ετησίως στην περιοχή. Το Gyrocarpus americanus και το Sterculia appendiculata είναι δύο από τα κοινά φυτικά είδη που αναπτύσσονται σε αυτόν τον οικότοπο. Εκείνοι που επισκέπτονται τα ερείπια του Gedi, έχουν επίσης την ευκαιρία να γνωρίσουν την τοπική άγρια φύση της περιοχής, η οποία περιλαμβάνει πιθήκους, αντιλόπες duiker, χρυσόψαρα ελέφαντα και γκαράγκο.
Απειλές και διατήρηση
Τα ερείπια του Gedi αποτελούν σήμερα τμήμα προστατευόμενου εθνικού πάρκου στην Κένυα. Υπάρχει τεράστια ανάγκη διατήρησης αυτών των ερειπίων και του οικοσυστήματος που την περιβάλλει όχι μόνο λόγω της αρχαιολογικής και ιστορικής σημασίας της, αλλά και επειδή η περιοχή προσφέρει σημαντική πηγή εισοδήματος στους ντόπιους της περιοχής από τους τουρίστες που επισκέπτονται το χώρο για να παρατηρήσουν τα ερείπια.
