Πώς η εξόρυξη χρυσού στο Περού δηλητηριάζει τη ζούγκλα του Αμαζονίου με τον υδράργυρο

Επισκόπηση της κρίσης

Ο χρυσός, ένα πολύτιμο μέταλλο που έχει γοητεύσει και λάτρευε εκατομμύρια για αιώνες με τη χρυσή κίτρινη λάμψη και τις εκρηκτικές τιμές, είναι σήμερα υπεύθυνη για το θάνατο χιλιάδων πολύτιμων και ανεκτίμητων ζώων και φυτών του κόσμου, μερικά πολύ σπανιότερα από τον ίδιο τον χρυσό. Στα τροπικά δάση του Αμαζονίου του νότιου Περού, ενός από τους κορυφαίους παραγωγούς χρυσού στον κόσμο, στην περιοχή Madre de Dios, η δραστηριότητα της εξόρυξης χρυσού εξουδετερώνει τη ζωή από την επιφάνεια της γης, στερουμένων χιλιάδων ειδών φυσικής χλωρίδας και πανίδας του δικαιώματος ζωής. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το 90 έως το 98% αυτών των ορυχείων λειτουργούν παράνομα απασχολώντας περίπου 30.000 παράνομους ανθρακωρύχους. Η ταχεία αύξηση του ποσοστού αποψίλωσης του Περουβιανού Αμαζονίου κατά περίπου έξι φορές από το 2003 έως το 2009 αποδεικνύει το γεγονός αυτό.

Μη ρυθμιζόμενες πρακτικές εξόρυξης

Η εκτεταμένη διαφθορά και οι ανεπαρκείς εγκαταστάσεις παρακολούθησης και διαχείρισης είναι υπεύθυνες για την επέκταση της παράνομης εξόρυξης χρυσού στο Περού. Παρόλο που είναι σχετικά εύκολο να αποκτηθεί άδεια για διερεύνηση χρυσού στη χώρα, είναι δύσκολο να αποκτηθεί άδεια εξόρυξης, η οποία απαιτεί την ανάγκη διεξοδικών ελέγχων του ενδεχόμενου ορυχείου από μηχανικούς, γεωλόγους και περιβαλλοντολόγους και ένα νεύμα για λογαριασμό τους με τις εξορυκτικές δραστηριότητες. Απαιτεί επίσης αποζημιώσεις για τους ιθαγενείς πληθυσμούς της περιοχής και τις δραστηριότητες αποκατάστασης των δασών. Ωστόσο, πολλοί παράνομοι ανθρακωρύχοι στο Περού επωφελούνται από την άδεια εξερεύνησης, όταν κατέχουν απαιτήσεις σε σχέση με τη γη όπου έχουν ανακαλύψει τις καταθέσεις του χρυσού αλλά δεν κατέχουν ευθύνη για τη μοίρα της γης. Αντί να περάσουν από την αυστηρή διαδικασία που απαιτεί άδεια για την πραγματική εξόρυξη στη γη, ξεκινούν παράνομες εργασίες εξόρυξης στις απαιτούμενες εκτάσεις τους χωρίς να λαμβάνουν υπόψη την περιβαλλοντική ζημία που προκλήθηκε ή τους τοπικούς πληθυσμούς που βλάπτονται από αυτές τις επιχειρήσεις.

Υδράργυρος και ανθρώπινη υγεία

Αν και οι περιβαλλοντικές ζημίες που προκαλούνται από αυτές τις παράνομες δραστηριότητες εξόρυξης χρυσού είναι αναμφισβήτητες, υπάρχει και μια άλλη τρομακτική απειλή από αυτές τις επιχειρήσεις. Η διαδικασία εξόρυξης χρυσού στο Περού συνεπάγεται τη χρήση υδραργύρου για την εξαγωγή χρυσού. Μετά την απομάκρυνση των κορυφαίων στρωμάτων του εδάφους από το νερό υψηλής πίεσης στη θέση εξόρυξης, ο προκύπτων πολτός αναμειγνύεται με υδράργυρο και σκουπίζεται με τα πόδια σε μεγάλα βαρέλια πετρελαίου για να εξαγάγει το πολύτιμο μέταλλο. Η όλη διαδικασία δημιουργεί τεράστιους όγκους αποβλήτων υδραργύρου που απορρίπτονται ανεύθυνα στο περιβάλλον. Η διαδικασία ξήρανσης των ψαριών χρυσού επίσης απελευθερώνει στην ατμόσφαιρα τοξικούς ατμούς υδραργύρου. Όπως γνωρίζουμε, ο υδράργυρος είναι εξαιρετικά επικίνδυνος για την ανθρώπινη υγεία, με την ικανότητα να προκαλέσει νόσο Minamata, σύνδρομο Hunter Russel και ακροδυνία. Έτσι, η παράνομη εξόρυξη χρυσού στο Περού θέτει τους ανυποψίαστους εργάτες των ορυχείων σε δηλητηρίαση με υδράργυρο. Ο υδράργυρος από το ορυχείο απορροφά επίσης τις γύρω ποτάμιες οδούς, εισέρχεται στην τροφική αλυσίδα μέσω ψαριών στους ανθρώπους, προκαλώντας καταστροφικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη ζωή στην περιοχή.

Επιπτώσεις στην ενδιαιτήματα και τη βιοποικιλότητα

Τα χρυσά ορυχεία του Περουβιανού Αμαζονίου αφήνουν άσχημες, γεμάτες τρύπες στο καταπράσινο πράσινο των δασών, διαταράσσοντας ολόκληρο το οικοσύστημα του Αμαζονίου από την εισβολή των ανθρακωρύχων, των μηχανών τους, των εργαλείων και των δηλητηριωδών χημικών ουσιών. Τα δάση του Περού είναι γνωστό ότι διατηρούν ορισμένα από τα πιο απειλούμενα είδη χλωρίδας και πανίδας στον κόσμο, αλλά η είσοδος των ανθρακωρύχων στην περιοχή θέτει αυτά τα είδη στο χείλος της εξαφάνισης. Σύμφωνα με αναφορές, οι δραστηριότητες εξόρυξης χρυσού στο Περού επεκτείνονται βαθύτερα στα δάση με το πέρασμα του χρόνου, καθιστώντας αυτές τις παρθένες ενδιαιτημάτων εξαιρετικά ευάλωτες σε απειλές από την υλοτομία, τους παράνομους λαθροκυνηγούς, τους κυνηγούς των βοσκοτόπων, την εκτροφή και την καλλιέργεια. Οι δασικές εκτάσεις υποβαθμίζονται ταχέως σε ανθρώπινες μολυσμένες περιοχές και τα είδη του δάσους χάνουν τα σπίτια τους με πολύ γρήγορο ρυθμό.

Νομικές μεταβολές και παροχή ανακούφισης στους πληγέντες

Δεδομένου ότι τα παράνομα μεταλλεία χρυσού στο Περού του Αμαζονίου υπάρχουν ως τσέπες εκκαθαρισμένης γης στα βάθη του δάσους, η παρακολούθηση του εδάφους αυτών των ορυχείων και η κλίμακα των εργασιών τους δεν είναι εύκολη δουλειά και τρέφονται με κακουχίες και κινδύνους, που συχνά περιλαμβάνουν βίαια επεισόδια . Ωστόσο, η εναέρια παρακολούθηση αυτών των ορυχείων κατέστησε δυνατή τη διενέργεια καλύτερων ερευνών για τη συλλογή δεδομένων σχετικά με την έκταση αυτών των παράνομων ορυχείων. Σύμφωνα με δημοσιεύματα που δημοσιεύονται στο National Geographic, το Υπουργείο Περιβάλλοντος του Περού (MINAM) προσπαθεί να διώξει τα ανώτατα αφεντικά αυτών των παράνομων μεταλλευτικών επιχειρήσεων και να επιβάλει αυστηρότερες ποινές φυλάκισης για αυτούς τους παραβάτες. Το υπουργείο αναγνωρίζει επίσης ότι οι περισσότεροι εργάτες που προέρχονται από αυτά τα ορυχεία εκμεταλλεύονται σοβαρά για την ακραία φτώχεια τους. Η δέσμια εργασία και η σεξουαλική εκμετάλλευση των γυναικών εμπλέκονται επίσης ως μέρος αυτής της ρακέτας εξόρυξης. Η κυβέρνηση έτσι θέλει να εφοδιάσει τους φτωχούς εργάτες ναρκοπεδίων και να επικεντρωθεί σε λίγους ανθρώπους που κατευθύνονται στις παράνομες επιχειρήσεις εξόρυξης χρυσού στη λεκάνη του Αμαζονίου. Επίσης, η MINAM σκοπεύει να ενισχύσει τα ορυχεία μικρής κλίμακας που λειτουργούν εντός των νομικών ορίων και τους παρέχει κίνητρα για τη διεξαγωγή περιβαλλοντικής διαχείρισης στην περιοχή. Ένας αυστηρός έλεγχος της εκταμίευσης των αδειών εξόρυξης και της διαθεσιμότητας καυσίμων στην περιοχή είναι επίσης η ανάγκη της ημέρας.