Ποια ήταν η καταστροφή του Διαστημικού Λεωφορείου Κολούμπια;

Η καταστροφή του διαστημικού λεωφορείου Κολούμπια έγινε την 1η Φεβρουαρίου 2003, όταν το διαστημικό λεωφορείο έσπασε καθώς εισήλθε στην ατμόσφαιρα της γης. Κατά τη διάρκεια της εκτόξευσης, ένα κομμάτι αφρού μόνωσης χτύπησε την αριστερή πτέρυγα του πλοίου αφήνοντας μια τρύπα που τον επηρέαζε ενώ ήταν φθίνουσα. Η καταστροφή του διαστημικού λεωφορείου Columbia ήταν η δεύτερη καταστροφή που γνώρισε το πρόγραμμα διαστημικού λεωφορείου μετά την αποσύνθεση του Challenger εβδομήντα τρία δευτερόλεπτα μετά την άρση του το 1986. Μετά την αποσύνθεση του Challenger, η NASA διέκοψε όλες τις διαστημικές πτήσεις για περισσότερα από δύο χρόνια, καθώς διενήργησαν έρευνα.

Ιστορία του διαστημικού λεωφορείου Κολούμπια

Τον Απρίλιο του 1981, η Κολούμπια έγινε το πρώτο λεωφορείο για να μεταβεί στο διάστημα, και πριν ξεσπάσει το 2003, είχε ολοκληρώσει 27 επιτυχείς αποστολές. Κατά τη διάρκεια της 28ης αποστολής της, η NASA επικεντρώθηκε περισσότερο στη δημιουργία ενός διεθνούς διαστημικού σταθμού ενώ η Κολούμπια ασχολήθηκε με την έρευνα. Το πλήρωμα των 7 μελών πέρασε όλη την ημέρα στο διάστημα διεξάγοντας έρευνα και διεξήγαγαν συνολικά 80 πειράματα.

Τι προκάλεσε την καταστροφή του διαστημικού λεωφορείου Columbia;

Την δέκατη έκτη μέρα στο διάστημα, η NASA άρχισε να διερευνά μια απεργία αφρού που συνέβη κατά την απογείωση. Ένα κομμάτι αφρού μόνωσης χτύπησε την αριστερή του πτέρυγα δημιουργώντας μια τρύπα 6-10 ιντσών. Η δεξαμενή καυσίμου του διαστημικού λεωφορείου συνήθως καλύπτεται με θερμομονωτικό αφρό που εμποδίζει τον σχηματισμό πάγου όταν γεμίσει με οξυγόνο ή υγρό υδρογόνο. Ο πάγος μπορεί να βλάψει το διαστημόπλοιο εάν χυθεί κατά την εκτόξευση.

Κατά την πτώση στο Κένεντι διαστημικό κέντρο στις 1 Φεβρουαρίου 2003, ο έλεγχος αποστολής κατέγραψε ορισμένες μη φυσιολογικές αναγνώσεις. Στο σημείο της αποσύνθεσης, το λεωφορείο ταξίδευε δεκαοκτώ φορές την ταχύτητα του ήχου και 200.700 πόδια πάνω από το έδαφος κοντά στο Ντάλας. Το λεωφορείο έχασε την ένδειξη θερμοκρασίας από τους αισθητήρες της αριστερής πτέρυγας, ακολουθούμενο από την ανάγνωση πίεσης ελαστικών. Η οπή επέτρεψε στο θερμικό αέριο να εισέλθει στο διαστημόπλοιο μέσω της αριστερής πτέρυγας ενώ εισέρχεται στην ατμόσφαιρα με αποτέλεσμα την απώλεια αισθητήρων και την αποσύνθεση του διαστημικού λεωφορείου.

Πού βρέθηκαν τα συντρίμμια του διαστημικού λεωφορείου;

Πάνω από 2.000 πεδία των συντριμμιών εντοπίστηκαν από το ανατολικό Τέξας έως τις νοτιοδυτικές κομητείες του Αρκάνσας και τη δυτική Λουιζιάνα. Εκτός από τα κομμάτια της Κολούμπια και τον εξοπλισμό, ανακάλυψαν επίσης τμήματα ανθρώπινου σώματος που περιλάμβαναν καρδιά, κορμό, πόδια και όπλα.

Μερικοί ενήλικες σκουλήκια Caenorhabditis elegans που επιβίωσαν από τον αντίκτυπο βρέθηκαν σε ένα πιάτο Petri μέσα σε δοχεία αλουμινίου στις 28 Απριλίου 2003. Μερικοί Texans που ανακτούσαν τα συντρίμμια προσπάθησαν να πουλήσουν τα ερείπια στο eBay, αλλά η δημοπρασία απομακρύνθηκε και οι κάτοικοι έλαβαν τριήμερη αμνηστία για να τους επιστρέψει. Τα ανακτημένα συντρίμμια περιελάμβαναν ένα πλαίσιο παραθύρου και το μπροστινό σύστημα προσγείωσης της Columbia.

Τα πορίσματα του CAIB (Συμβούλιο Διερεύνησης Ατυχημάτων της Columbia)

Σε αντίθεση με όλα τα εμπορικά αεροσκάφη, το λεωφορείο δεν διέθετε καταγραφικό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε περίπτωση σύγκρουσης. Αντίθετα, είχε έναν καταγραφέα δεδομένων ο οποίος λειτουργούσε κατά τη διάρκεια της καταστροφής. Ο καταγραφέας στοιχείων πτήσης βρισκόταν στις 19 Μαρτίου 2003, κοντά στο Hemphill του Τέξας. Καταγράφηκε πολλές παραμέτρους και είχε εκτεταμένα δομικά αρχεία καταγραφής και στοιχεία τα οποία οι ερευνητές χρησιμοποιούσαν για την ανακατασκευή όλων των γεγονότων που οδήγησαν στο περιστατικό. Μετά από πολλές δοκιμές κρούσης αφρού, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η οπή που δημιουργήθηκε από τον αφρό ήταν η αιτία του ατυχήματος.

Η εξεταστική επιτροπή έδωσε την έκθεσή της στις 26 Αυγούστου 2003 και επεσήμαναν το υποκείμενο πολιτιστικό και οργανωτικό ζήτημα στο πλαίσιο της NASA. Οι ερευνητές εξέτασαν ιδιαίτερα την αξιολόγηση κινδύνων και τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων της NASA και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ήταν λανθασμένες και ότι ο συμβιβασμός ασφαλείας αναμενόταν ανεξάρτητα από όποιον ήταν υπεύθυνος. Πρότειναν ότι η NASA θα πρέπει να εξαλείψει όλα τα θέματα ασφάλειας που μπορούν να επηρεάσουν ένα διαστημικό λεωφορείο και να εξασφαλίσουν την ασφάλεια των αστροναυτών στο μέλλον. Το συμβούλιο ζήτησε επίσης πολιτική στήριξη και περισσότερη χρηματοδότηση για τον οργανισμό.