Καλύτερη ισότητα των μισθών μεταξύ των φύλων, χώρες του ΟΟΣΑ

Κατά μέσο όρο, οι γυναίκες στις χώρες του ΟΟΣΑ κερδίζουν ακόμα λιγότερα από τους αντίστοιχους άνδρες. Οι στατιστικές από την πρόσφατη κατάσταση απασχόλησης στις χώρες του ΟΟΣΑ αποκάλυψαν ότι η Νότια Κορέα είχε το μεγαλύτερο μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων στο 36, 7%, ενώ η Νέα Ζηλανδία είχε το μικρότερο σε 5, 62%. Το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων μετράται με τον προσδιορισμό της διαφοράς στις μέσες αποδοχές των γυναικών σε σχέση με το μέσο κέρδος των ανδρών. Αυτό το άρθρο εξετάζει δέκα χώρες του ΟΟΣΑ με τα λιγότερα κενά μισθών μεταξύ των δύο φύλων.

10. Ιταλία (11.11% χάσμα μισθών μεταξύ των φύλων)

Η Ιταλία έχει ένα μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων 11, 11%, το δέκατο καλύτερο μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. Οι τομείς των υπηρεσιών και του χρηματοπιστωτικού τομέα παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη ανισότητα όσον αφορά την αμοιβή, ενώ οι άνδρες κυριαρχούσαν στον τομέα των κατασκευών και των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας σε αριθμό. Οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται σε εκτελεστικές θέσεις και γενικά επιλέγουν καριέρες που δεν πληρώνουν υψηλά.

9. Πολωνία (μισθολογική διαφορά 10, 62%)

Η διαφορά μισθών μεταξύ των δύο φύλων στην Πολωνία ανέρχεται στο 10, 62%. Η Πολωνία αντιμετωπίζει τις ίδιες συνθήκες με τη Δανία όσον αφορά τις ανισότητες μεταξύ των δύο φύλων. Ένας μεγάλος αριθμός γυναικών ξοδεύουν πολύ χρόνο για να κάνουν απλήρωτα καθήκοντα όπως οι οικιακές εργασίες. Υποεκπροσωπούνται σε εκτελεστικές θέσεις και οι περισσότεροι από αυτούς επιλέγουν διαφορετικές διαδρομές σταδιοδρομίας από τους άνδρες ομολόγους τους.

8. Ουγγαρία (8, 72% μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων)

Η μισθολογική ανισότητα μεταξύ των φύλων στην Ουγγαρία ανέρχεται σε 8, 72%. Όπως και σε πολλές άλλες χώρες, οι γυναίκες στην Πολωνία υποεκπροσωπούνται σε εκτελεστικές θέσεις, κερδίζουν λιγότερα από άνδρες σε ίσες θέσεις και πρέπει να εργάζονται λιγότερες ώρες για να εξυπηρετήσουν τις δουλειές του σπιτιού.

7. Ισπανία (8, 65% χάσμα μισθών μεταξύ των φύλων)

Το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων στην Ισπανία ανέρχεται σε 8, 65%. Κατά μέσο όρο, οι γυναίκες στην Ισπανία πρέπει να εργάζονται 79 ακόμη ημέρες για να ταιριάζουν με τα εισοδήματα που εισπράττουν οι άνδρες. Για να έχουν την ίδια σύνταξη στους άνδρες, οι γυναίκες πρέπει να πληρώσουν για τη σύνταξη για άλλα 11 χρόνια. Το νομικό σύστημα της Ισπανίας κατηγορείται ότι δεν αντιμετωπίζει πλήρως την ανισότητα των αμοιβών μεταξύ των φύλων. Οι γυναίκες εργάζονται επίσης λιγότερες ώρες ώστε να μπορούν να εκτελούν οικιακές εργασίες.

6. Δανία (7, 80% χάσμα μισθών μεταξύ των φύλων)

Το χάσμα των μισθών μεταξύ των φύλων στη Δανία ανέρχεται σε 7, 80%, ελαφρώς υψηλότερο από τη Νορβηγία. Σύμφωνα με μια έκθεση της ΕΕ, η πλειονότητα των θέσεων εποπτείας και διαχείρισης κατέχονται από άνδρες που εργάζονται για περισσότερες ώρες. Σύμφωνα με την έκθεση, μόνο το 4% των διευθυντικών θέσεων κατέχονται από γυναίκες. Οι γυναίκες τείνουν να εργάζονται πιο σύντομες ώρες και ένας μεγάλος αριθμός γυναικών εργάζονται για να κάνουν απλήρωτες δουλειές όπως οι δουλειές του σπιτιού.

5. Νορβηγία (7, 01% διαφορά μισθών μεταξύ των δύο φύλων)

Η Νορβηγία έχει ένα 7, 01% χάσμα των ισθών μεταξύ των φύλων, το οποίο είναι σχεδόν το μισό από το μέσο όρο του μισθολογικού μισθού μεταξύ των φύλων του ΟΟΣΑ του 15, 4%. Σύμφωνα με έρευνα της ΕΕ, η εκπροσώπηση των γυναικών στην αγορά εργασίας είναι 73, 8%, η οποία είναι πολύ υψηλότερη από τον μέσο όρο της ΕΕ κατά 58, 6%. Το 2003, η Νορβηγία ψήφισε νόμο που απαιτεί τουλάχιστον το 40% των μελών του διοικητικού συμβουλίου μιας ανώνυμης εταιρείας να είναι γυναίκες.

4. Ελλάδα (6, 85% διαφορά μισθών μεταξύ των φύλων)

Παρά τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, το μισθολογικό της χάσμα είναι 6, 85%. Όπως ακριβώς και άλλες χώρες της ΕΕ, το χάσμα αποδόθηκε στα υψηλότερα επίπεδα ανεργίας των γυναικών και στις διακρίσεις λόγω απασχόλησης. Σύμφωνα με έκθεση της ΕΕ, το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών στην Ελλάδα είναι 45, 1%. Αυτό είναι χαμηλότερο από το μέσο ποσοστό απασχόλησης 58, 5% στην ΕΕ και 11, 6% χαμηλότερο από το ποσοστό απασχόλησης των ανδρών. Παρ 'όλα αυτά, η κυβέρνηση έχει εισαγάγει μέτρα για την καταπολέμηση του διαχωρισμού λόγω φύλου, όπως η έγκριση του νόμου 1414/84 που καταργεί τις διακρίσεις λόγω φύλου στην αγορά εργασίας.

3. Λουξεμβούργο (6, 49% διαφορά μισθών μεταξύ των φύλων)

Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, το Λουξεμβούργο έχει μισθολογική διαφορά 6, 49%, ελαφρώς υψηλότερη από αυτή του Βελγίου. Η διαφορά στο μισθολογικό χάσμα συνδέεται άμεσα με το υψηλότερο επίπεδο ανεργίας των γυναικών σε σχέση με τους άνδρες. Το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών ανέρχεται στο 59, 0%. Επί του παρόντος, οι γυναίκες αναζητούν περισσότερη εκπαίδευση και καλύτερες θέσεις εργασίας. Σε σύγκριση με το 2002, παρατηρείται αύξηση κατά 17, 6% του αριθμού των γυναικών που αναζητούν τριτοβάθμια εκπαίδευση, δηλαδή κατά 4, 1% χαμηλότερα από τους άνδρες. Σύμφωνα με τον Δείκτη PwC Women in Work, το Λουξεμβούργο μπορεί να κλείσει το χάσμα των μισθών μεταξύ των δύο φύλων μέχρι το 2022.

2. Βέλγιο (6, 41% χάσμα μισθών μεταξύ των φύλων)

Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, το Βέλγιο έχει το χαμηλότερο μισθολογικό χάσμα μεταξύ των μελών του ΟΟΣΑ στην ΕΕ. Το χάσμα των μισθών μεταξύ των φύλων 6, 41% οφείλεται κυρίως στη διαφορά στις επιλογές σταδιοδρομίας μεταξύ ανδρών και γυναικών και στο γεγονός ότι οι γυναίκες πρέπει να εκτελούν οικιακές εργασίες, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα λιγότερες ώρες στον εργασιακό χώρο. Οι γυναίκες κυριαρχούν επίσης σε ορισμένους βασικούς τομείς της οικονομίας. Το 80% του εργατικού δυναμικού στον τομέα της υγείας είναι γυναίκες. Στο χρηματοπιστωτικό τομέα, οι θέσεις εργασίας κατανέμονται εξίσου, ωστόσο, οι άνδρες κερδίζουν περισσότερο από τις γυναίκες. Το 2012, το Βέλγιο ψήφισε νόμο ο οποίος ορίζει ότι «η διαφορά αμοιβών μεταξύ των φύλων θα πρέπει να συζητείται σε όλα τα επίπεδα των διαπραγματεύσεων συλλογικών συμβάσεων εργασίας» και ότι «ένας διαμεσολαβητής για την απαίτηση άνισης αμοιβής μπορεί να διοριστεί σε εταιρείες» με σκοπό τη γεφύρωση του χάσματος.

1. Νέα Ζηλανδία (5, 62% διαφορά μισθών μεταξύ των φύλων)

Η Νέα Ζηλανδία έχει το χαμηλότερο μισθολογικό χάσμα λόγω φύλου στον ΟΟΣΑ. Παρόλο που το μισθολογικό χάσμα των 5, 62% φαίνεται μικρότερο από αυτό των άλλων χωρών, εξακολουθεί να υπάρχει κάποιος βαθμός αναλογικότητας στα κέρδη. Ένας από τους παράγοντες που αποδίδονται στο χαμηλότερο μισθολογικό χάσμα είναι το γεγονός ότι περισσότερες γυναίκες στη Νέα Ζηλανδία επιδιώκουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση και έτσι προσγειώνονται σε θέσεις εργασίας υψηλότερης αμοιβής. Οι εργοδότες έχουν επίσης δείξει καλή πίστη στην απασχόληση περισσότερων γυναικών και στην αμοιβή τους. Ο νόμος περί ίσης αμοιβής του 1972 φέρνει τη νομική πτυχή της διατήρησης της ισότητας των αμοιβών μεταξύ γυναικών και ανδρών στη χώρα.