Τι προκάλεσε την γελοκτονία του Anfal;

Η γενοκτονία του Anfal ήταν φρικαλεότητες που διεπράχθησαν από την κυβέρνηση του Ιράκ κατά των κυβερνήσεων του Ιράκ μεταξύ του 1986 και του 1989. Οι αγριότητες προήλθαν από την εκστρατεία Anfal που είχε αναθέσει ο Σαντάμ Χουσεΐν με στόχο τη συντριβή της κουρδικής αντίστασης στο βόρειο Ιράκ στην τελευταία φάση του πολέμου Ιράκ-Ιράν από τα τέλη του 20ού αιώνα. Τουλάχιστον 50.000 πολίτες σκοτώθηκαν, ενώ χιλιάδες χωριά και πόλεις αποδεκατίστηκαν στη γενοκτονία που χαρακτηριζόταν από αεροπειρατικές βομβιστικές επιθέσεις, μαζικές απελάσεις και εκτελέσεις και χημικό πόλεμο.

Οι Θωρακίες

Ενώ η επιχείρηση κατά της κουρδικής αντίστασης έλαβε χώρα μεταξύ του 1986 και του 1989, οι θηριωδίες κατά των κουρδικών αμάχων που χαρακτήριζαν τη γενοκτονία σημειώθηκαν μεταξύ Φεβρουαρίου και Σεπτεμβρίου 1988. Ο Σαντάμ Χουσεΐν, ο τότε ιρακινός ηγέτης, είχε κυρώσει τη δράση το 1986. Ο Ali Hassan al-Majid, ο οποίος ήταν ο ξάδελφος του προέδρου, είχε την εντολή να ηγηθεί της επιχείρησης και να οδηγήσει μια ένοπλη δύναμη αποτελούμενη από περίπου 200.000 στρατιώτες. Η ιρακινή κυβέρνηση κατέλαβε και μεταφέρει χιλιάδες Κούρδους πολίτες σε κέντρα κράτησης. Τα αρσενικά ενήλικα που ήταν κατάλληλα για στρατιωτική θητεία (ηλικίας 15 έως 50 ετών) που θεωρούνταν αντάρτες στρογγυλεύονταν, μεταφέρθηκαν από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εκτελέστηκαν συνοπτικά σε μια κίνηση που αποσκοπούσε στην εξόντωση των ενήλικων ανδρών Κούρδων. Γυναίκες και παιδιά σκοτώθηκαν επίσης στην εκκαθάριση, αλλά αντί για ένα πυροσβεστικό σώμα, είτε πέθαναν από το θάνατο είτε αεριούσαν.

Συνέπεια

Το Human Rights Watch περιγράφει λεπτομερώς τα αποτελέσματα της εκστρατείας Anfal και έδειξε ότι στο γενοκτονείο σκοτώθηκαν 100.000 πολίτες, ενώ άλλες πηγές έφεραν τον αριθμό των πολιτικών θανάτων σε περίπου 182.000. Ορισμένοι πληθυσμοί καταστράφηκαν σε ορισμένα χωριά, ενώ κατά τη διάρκεια της εκστρατείας εξαφανίστηκαν περίπου 17.000 άνθρωποι. Υπολογίζεται ότι 4.000 χωριά καταστράφηκαν εντελώς κατά τη διάρκεια της εκστρατείας ενώ περίπου 250 από αυτά υποβλήθηκαν σε χημικά όπλα. Το 90% των χωριών σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή εξαλείφθηκαν στο ιρακινό Κουρδιστάν. Χιλιάδες δημόσιες εγκαταστάσεις καταστράφηκαν στην εκστρατεία, συμπεριλαμβανομένων 2.450 τζαμιών, 1.754 σχολείων και 270 νοσοκομείων.

Δοκιμές

Τρεις από τις πιο σημαντικές δοκιμασίες που βασίζονταν στη Γενοκτονία Anfal ήταν αυτές του Σαντάμ Χουσεΐν, του Φρανς Βαν Ανράατ και του Al-Majid. Ο Frans van Anraat είναι ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα επειδή ασχολήθηκε άμεσα με τη διάπραξη της γενοκτονίας, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν Ιρακινός πολίτης. Ο Van Anraat βρέθηκε ένοχος σε ολλανδικό δικαστήριο το 2005 για την πώληση χημικών όπλων στην κυβέρνηση του Ιράκ και έλαβε ποινή 15 ετών. Ο Al-Majid κρίθηκε ένοχος για το ρόλο του στη γενοκτονία και καταδικάστηκε σε θάνατο τον Ιούνιο του 2007. Ο Al-Majid θα προσπαθούσε να επιδιώξει την επανόρθωση υπό μορφή προσφυγής, αλλά η απόφαση διατηρήθηκε και τον κρέμασαν στις 25 Ιανουαρίου 2010. Η δίκη του Σαντάμ Χουσεΐν για το ρόλο του στη γενοκτονία ήταν ακόμη σε εξέλιξη όταν τον κρεμάστηκε για το ρόλο του σε μια άλλη ανεξάρτητη γενοκτονία, τη γενοκτονία Dujail.

Διεθνής Αναγνώριση

Μόνο τέσσερις χώρες στον κόσμο έχουν αναγνωρίσει επισήμως τη γενοκτονία Anfal, και αυτές είναι το Ηνωμένο Βασίλειο, η Νορβηγία, η Σουηδία και η Νότια Κορέα. Η Σουηδία αναγνώρισε επίσημα τη Γενοκτονία του Anfal στις 21 Νοεμβρίου 2012, καθιστώντας την πρώτη χώρα που το έκανε. Η κυβέρνηση του Κουρδιστάν παρατηρεί την ανάμνηση της γενοκτονίας ετησίως στις 14 Απριλίου.