Τι είναι η Jingoism;
Κατά τη διάρκεια του καλύτερου μέρους του έτους 2014, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, μαζί με τους συμμάχους τους στον δυτικό κόσμο, διεξήγαγαν μια σκληρή συζήτηση για την προσπάθεια διαχωριστών από τη Ρωσία να καταλάβουν ένα τμήμα της Κριμαίας. Κάποιοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι πίεσαν να επιβληθούν κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας υπό μορφή κυρώσεων, ενώ άλλοι τάχθηκαν υπέρ της χρήσης του στρατού για την επίλυση του προβλήματος. Το τελευταίο έχει επικριθεί ως εκδήλωση του κινδυμισμού.
Τι είναι η Jingoism;
Ο κινδυνισμός είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να συνοψίσει μια πολιτική σκέψη που υποστηρίζει τη στρατιωτική παρέμβαση ή τη χρήση απειλών για την επίλυση των διεθνών συγκρούσεων αντί να χρησιμοποιεί ειρηνικά μέσα ή διπλωματικές προσεγγίσεις. Ο κινδυνισμός χαρακτηρίζεται πάντα από την έκφραση του πατριωτισμού και της υπεροχής.
Αυτή η λέξη «jingoism» δανείστηκε από τον ευρωπαϊκό όρο αργαλίας «jingo» που χρησιμοποιήθηκε από πολλά άτομα ως θαυμαστικό με τρόπο που αποκλείει τη φράση «από τον Ιησού» ή «από τον Θεό». Πιστεύεται από πολλούς ότι ο ιζινισμός εισήχθη το 1878 στη Βρετανία μέσω ενός πατριωτικού τραγουδιού. Αργότερα, ο όρος jingoism έγινε ένα καθημερινό λεξιλόγιο μεταξύ των Βρετανών πολιτών και χρησιμοποιήθηκε συχνά για να περιγράψει τους ανθρώπους που συνυπέγραψαν το συναίσθημα του τραγουδιού ή εξέφρασαν τον επιθετικό εθνικισμό.
Προέλευση του όρου "Jingoism"
Η Ρωσία πολέμησε με την Τουρκία στον πόλεμο του 1877. Η κυβέρνηση της Βρετανίας υπό την ηγεσία του Βενιαμίν Ντιραμέλι ανησυχούσε ότι η ασφάλεια στα μονοπάτια προς την αυτοκρατορία της Ινδίας θα έβλαπτε εάν η Κωνσταντινούπολη πέσει στα χέρια των Ρώσων. Για να αποφύγει τη σύγκρουση, η βρετανική κυβέρνηση επέλεξε να είναι ουδέτερη στη σύγκρουση, όσο διατηρούνται τα συμφέροντά της. Ωστόσο, καθώς πέρασαν οι μέρες, το βρετανικό συμφέρον απειλήθηκε και έγινε εμφανές ότι η Βρετανία μπορεί να εμπλακεί στον πόλεμο της Κριμαίας. Πραγματοποιήθηκαν πολλές ειρηνικές εκστρατείες για να παροτρύνουν τη βρετανική κυβέρνηση να αποφύγει τη συμμετοχή της στον πόλεμο. Οι εκστρατείες φαινόταν να επιτύχουν το στόχο τους μέχρι τον Ιανουάριο του 1878, όταν η προσπάθεια επιδεινώθηκε και η κοινή γνώμη άλλαξε. Ο GW Hunt έγινε ο πρώτος άνθρωπος που προώθησε το ιγκινιστικό στυλ μεταξύ του 1830 και του 1904. Στο τραγούδι του αντιπροσώπευε τις απόψεις εκείνων που πίεσαν για σταθερή στάση από την κυβέρνηση της Βρετανίας ενάντια σε αυτό που είδαν ως επιθετικότητα της Ρωσίας.
Το τραγούδι έγινε ένα από τα δημοφιλή τραγούδια στο Λονδίνο από το 1845 έως το 1901, και εκείνοι που τραγουδούσαν ήταν ψευδώνυμοι Jingoes. Σε μια από τις σκηνές, η λέξη «jingo» φαίνεται να υποδηλώνει ότι με την υπέρτατη ύπαρξή τους, θα πολεμούσαν. Διαβάζει "δεν θέλουμε να πολεμήσουμε αλλά από τον Jingo ..." Και από εκείνη την ημέρα και μετά, το jingoism έγινε το καθημερινό λεξιλόγιο για τα libs των jingoes και τις ισχυρές πολιτικές τους.
Η ταχεία εξάπλωση του τζινγκισμού δεν υποδηλώνει με κανέναν τρόπο ότι η Βρετανία δεν είχε ποτέ έρθει σε σύγκρουση με άλλα έθνη. Η Βρετανία συγκρούστηκε με την Ισπανία και τη Γαλλία, αλλά η διαφορά είναι ότι η σύγκρουση στη Ρωσία συνέβη τη στιγμή που η Βρετανία έγινε πιο δημοκρατική. Οι αναλφάβητοι πολίτες υπό την επίδραση των συναισθημάτων των τραγουδιών του μουσικού σπιτιού και το εύκολα διαθέσιμο περιεχόμενο του Τύπου πιέζονται για επιθετικές κυβερνητικές εξωτερικές πολιτικές. Η πράξη ανησυχεί για τους εκπαιδευμένους εκλογείς που είδαν την υπερβολική πίεση που υποβλήθηκε στην κυβέρνηση από τους λιγότερο μορφωμένους και τη δυνατότητα της κυβέρνησης να αποδώσει σε αυτήν. Για την περίοδο αυτή, ο τζινιοϊσμός τσιμέντουσε την ύπαρξή του στην παγκόσμια κοινότητα.
Παραδείγματα και Χρήση της Jingoism
Ο Jingoism χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής σε όλη τη δεκαετία του 1890 για να περιγράψει την επιθετική ώθηση του Δημοκρατικού Κόμματος για την προσάρτηση της Χαβάης. Ο Πρόεδρος William McKinley το 1898 επανεξετάστηκε για να χρησιμοποιήσει τον όρο σε μία από τις δηλώσεις του ότι η κυβέρνηση δεν θα έπεφτε σε μάχες. Είτε αμφισβητείται η βεβαιότητα αυτής της δήλωσης, τα δυτικά έθνη γνώριζαν το φαινόμενο αμέσως πριν από την έναρξη του Α Παγκοσμίου Πολέμου. Επίσης, πολλοί πολιτικοί στις ΗΠΑ χρησιμοποίησαν τον όρο για να αναφερθούν στις εξωτερικές πολιτικές που υποστηρίζει ο Πρόεδρος Teddy Roosevelt και ο πόλεμος μεταξύ Ισπανίας και Αμερικής.
Η Βρετανία και η Γερμανία, μεταξύ άλλων χωρών που είχαν αποικίες στο εξωτερικό, έχουν αναφερθεί ως γινγκιστικές. Οι ενέργειές τους κατά το διάστημα αυτό οδήγησαν στην εμφάνιση του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου.
Ο Ψυχρός Πόλεμος οδηγήθηκε από τον κινδυνομόνιο στον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί του επηρέασαν τις υποθέσεις άλλων χωρών στο όνομα της υπεράσπισής τους εναντίον των αντιληπτών εχθρών. Επίσης, η ΕΣΣΔ χρησιμοποίησε την ίδια ιστορία για να διαδώσει τον κομμουνισμό στον κόσμο, ειδικά στην Ανατολική Ευρώπη.
Μέχρι την περίοδο κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ, οι νεοσυντηρητικοί πίεσαν για τον πόλεμο με το πρόσχημα ότι εξάππωναν τη δημοκρατία, τον καπιταλισμό και αυτό που ονόμαζαν αμερικανικές αξίες. Η υποστήριξή τους θεωρείται ως jingoistic.
