Τι είδους κυβέρνηση έχει η Βόρεια Κορέα;

Η κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Βόρειας Κορέας κυριαρχείται από το κυβερνών Κόμμα Εργατικών Κορέας από το 1948. Έχει χαρακτηριστεί ως σοσιαλιστικό κράτος και ολοκληρωτική δικτατορία. Η χώρα της ανατολικής Ασίας έχει τη δομή της κυβέρνησής της σύμφωνα με το σοβιετικό μοντέλο, όπου η πρωταρχική αρχή είναι η αυτοδυναμία των εθνικών της πόρων. Η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας προσυπογράφει τις κομμουνιστικές ιδεολογίες υπό δικτατορία. Το Σύνταγμα που χρησιμοποιήθηκε υιοθετήθηκε από τη χώρα το 1998 και στη συνέχεια τροποποιήθηκε το 2009, το 2012, το 2013 και το 2016. Η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας έχει στενό έλεγχο στη χώρα.

Αρχηγός κράτους της Βόρειας Κορέας

Ο ανώτατος ηγέτης της Βόρειας Κορέας είναι ο αρχηγός του κράτους, ο οποίος εκλέγεται από την Ανώτατη Λαϊκή Συνέλευση. Από την απελευθέρωση της χώρας από την ιαπωνική κατοχή το 1945, η θέση ήταν κληρονομική. Ο σημερινός αρχηγός του κράτους, Kim Jong Un, εξελέγη άνευ αντικειμένου μετά το θάνατο του πατέρα του, Kim il-Sung. Ο αρχηγός του κράτους επιβλέπει την ασφάλεια της χώρας, τόσο εσωτερική όσο και εξωτερική, και προΐσταται της Εθνικής Επιτροπής Άμυνας (NDC). Ο αρχηγός του κράτους προΐσταται επίσης το Προεδρείο της Ανώτατης Λαϊκής Συνέλευσης.

Πρωθυπουργός της κυβέρνησης της Βόρειας Κορέας

Ο πρωθυπουργός εκλέγεται επίσης από την Ανώτατη Λαϊκή Συνέλευση. Ως αρχηγός της κυβέρνησης, ο πρωθυπουργός διορίζει το υπουργικό συμβούλιο καθώς και τρεις αντιπρέπεδες. Ο πρωθυπουργός, σε συνεργασία με τους υπουργούς, εφαρμόζει και κατευθύνει τις εθνικές πολιτικές όπως καθορίστηκαν από την Κεντρική Επιτροπή Κορεατικών Κομμάτων της Κορέας.

Ανώτατη Λαϊκή Συνέλευση της κυβέρνησης της Βόρειας Κορέας

Η Ανώτατη Λαϊκή Συνέλευση είναι ο νομοθετικός βραχίονας της κυβέρνησης της Βόρειας Κορέας. 687 βουλευτές από μεμονωμένες εκλογικές περιφέρειες εκλέγονται με μυστική ψηφοφορία ανά πενταετία. Στην πράξη, μόνο ένα όνομα εμφανίζεται στο ψηφοδέλτιο, το οποίο έχει εγκριθεί εκ των προτέρων από το Δημοκρατικό Μέτωπο για την επανένωση της Πατρίδας. Η Συνέλευση συνεδριάζει μία ή δύο φορές το χρόνο στην πρωτεύουσα Πιονγκγιάνγκ για να εγκρίνει τους εθνικούς προϋπολογισμούς και τις νόμιμες τροποποιήσεις και να διορίσει την ηγεσία και τα μέλη της Εθνικής Επιτροπής Άμυνας, του Προεδρείου και του Υπουργικού Συμβουλίου. Η Ανώτατη Λαϊκή Συνέλευση δεν θεωρείται τίποτα περισσότερο από μια σφραγίδα από καουτσούκ, αφού οι αποφάσεις εκπονούνται από το Κόμμα Εργατικών της Κορέας και το Προεδρείο.

Πρόεδρος της κυβέρνησης της Βόρειας Κορέας

Το Προεδρείο της Ανώτατης Λαϊκής Συνέλευσης είναι το κυριότερο νομοθετικό όργανο στη χώρα. Το Προεδρείο έχει εντολή να εποπτεύει τις νομοθετικές υποθέσεις αντί της Ανώτατης Λαϊκής Συνέλευσης. Η σύνθεση του οργάνου αποτελείται από τον Πρόεδρο, τους Αντιπροέδρους, τον Γραμματέα και τα μέλη. Το θεσμικό όργανο εκλέγεται για το ίδιο χρονικό διάστημα με τη συνεδρίαση της Ανώτατης Λαϊκής Συνέλευσης.

Το Προεδρείο συγκεντρώνει τις συνεδριάσεις της Ανώτατης Λαϊκής Συνέλευσης. Όταν η Ανώτατη Λαϊκή Συνέλευση βρίσκεται σε διακοπές, το Προεδρείο συζητά και εγκρίνει ανησυχίες όπως τα οικονομικά σχέδια του κράτους, ο προϋπολογισμός και η νέα νομοθεσία. Το θεσμικό όργανο διορίζει ή απολύει μέλη του υπουργικού συμβουλίου κατόπιν συμβουλών του πρωθυπουργού, ερμηνεύει το σύνταγμα, επικυρώνει τις διεθνείς συνθήκες, χορηγεί χάρη, διεξάγει εκλογές για ένταξη στην Ανώτατη Λαϊκή Συνέλευση και μορφώνει ή καταργεί υπουργεία και επιτροπές.

Δικαστική εξουσία της κυβέρνησης της Βόρειας Κορέας

Το Κεντρικό Δικαστήριο είναι ο ανώτατος δικαστικός θεσμός στη Βόρεια Κορέα. Οι δικαστές στο Δικαστήριο εκλέγονται από την Ανώτατη Λαϊκή Συνέλευση. Οι υποθέσεις ακούγονται ως επί το πλείστον από έναν δικαστή και δύο αξιολογητές. Ειδικές περιπτώσεις μπορεί να δικαιολογήσουν την παρουσία τριών δικαστών. Το Δικαστήριο είναι επίσης το κύριο εφετείο και ακούει υποθέσεις από τα επαρχιακά δικαστήρια. Ο δικαστής είναι υπόλογος στην Ανώτατη Λαϊκή Συνέλευση και στο Προεδρείο όταν η Συνέλευση βρίσκεται σε διακοπές.

Τη Βόρεια Κορέα και τα Ηνωμένα Έθνη

Η Βόρεια Κορέα είναι μέλος των Ηνωμένων Εθνών. Έγινε δεκτό στις 17 Σεπτεμβρίου 1991 μαζί με τη Νότια Κορέα, σε αυτό που ονομάστηκε το ψήφισμα 702 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.