Πότε έγινε το Μπαγκλαντές μια χώρα;

Το Μπαγκλαντές δήλωσε την ανεξαρτησία του από το Πακιστάν το 1971. Για να κατανοήσουμε την ιστορία της ανεξαρτησίας του Μπαγκλαντές, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε την ιστορία της δημιουργίας του Πακιστάν.

Δημιουργία του Πακιστάν

Το 1947, το Πακιστάν χωρίστηκε από την Ινδία. Η διαίρεση προκλήθηκε λόγω μιας πρότασης «δύο εθνών» που υποστήριζε ότι οι μουσουλμάνοι και οι ινδουιστές στην Ινδία ήταν και τα δύο «έθνη» που δεν μπορούσαν να ζήσουν μαζί. Αυτό το διαμέρισμα καθιστά το Πακιστάν το πρώτο σύγχρονο έθνος που θα διαμορφωθεί με βάση τη θρησκεία των πολιτών του. Μέρος της διαίρεσης περιλάμβανε μια περιοχή που ονομάζεται Ανατολική Βεγγάλη η οποία προκάλεσε σύγχυση μεταξύ των ανθρώπων. Η σύγχυση προέκυψε επειδή οι άνθρωποι και οι πολιτισμοί της Ανατολικής Βεγγάλης ήταν διαφορετικοί. Μετά το διαχωρισμό, το σημερινό Πακιστάν ονομάστηκε Δυτικό Πακιστάν, ενώ το σημερινό Μπαγκλαντές ονομάστηκε Ανατολικό Πακιστάν. Το πρόβλημα άρχισε όταν η Δύση επέλεξε να επιβάλει την Ουρντού ως επίσημη γλώσσα της ανατολής. Αυτή η απόπειρα προκάλεσε ένα αντιπολιτευτικό κίνημα βασισμένο στη γλωσσολογία και τον πολιτισμό του λαού του ανατολικού Πακιστάν που οδήγησε σε μια πάλη μεταξύ ανατολής και δύσης για είκοσι τέσσερα χρόνια.

Άλλες αιτίες της σύγκρουσης Ανατολής-Δύσης

Μία από τις κύριες αιτίες ήταν η οικονομική παραμέληση και η εκμετάλλευση της ανατολής από τη δύση. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η λιγότερο κατοικημένη δυτική διατέθηκε περισσότερα χρήματα από το πιο πυκνοκατοικημένο Ανατολικό Πακιστάν. Για παράδειγμα, ο αριθμός των εργοστασίων υφαντουργίας στο ανατολικό Πακιστάν ήταν έντεκα ενώ ο αριθμός των δυτικών ήταν εννέα το 1948. Το 1971, η Δύση είχε διαθέσει πολλούς πόρους για να αυξήσει τους ελαιοτριβείς από τις έντεκα σε ένα επιβλητικό 150 ενώ το ανατολικό είχε πενιχρή ανάπτυξη από εννέα σε είκοσι έξι. Επιπλέον, κατά το διάστημα αυτό, υπολογίστηκε συνολικά 2, 6 δισεκατομμύρια δολάρια μεταφέρθηκε από τα ανατολικά προς τα δυτικά.

Δεύτερον, η θρησκεία ήταν αποφασιστικός παράγοντας για τον διαχωρισμό και τη μετέπειτα εγκαθίδρυση του Πακιστάν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τουλάχιστον το 97% των Πακιστανών στη Δύση ήταν μουσουλμάνοι, ενώ το ανατολικό Πακιστάν αποτελούταν από άφθονο πολιτισμό και θρησκεία με μουσουλμάνοι που αποτελούν περίπου το 15% του πληθυσμού. Έτσι, όταν η θρησκεία έγινε θέμα, οι περήφανοι λαοί της ανατολής αρνήθηκαν να δώσουν και αγωνίστηκαν για την ελευθερία τους. Η εκτίμηση για τους τεράστιους πολιτισμούς και τη θρησκεία έγινε σαφέστερη όταν το Μπαγκλαντές αποφάσισε να αποκαλεί τη "Λαϊκή Δημοκρατία του Μπαγκλαντές" αντί για "Ισλαμική Δημοκρατία του Μπαγκλαντές".

Ένα άλλο ζήτημα ήταν οι στενοί δεσμοί που είχε το Ανατολικό Πακιστάν με τη Δυτική Βεγγάλη, καθώς οι περισσότεροι ήταν Μπενγκαλίς. Το Δυτικό Πακιστάν θεώρησε την ανατολή δυσμενής λόγω της στενής σύνδεσης της ανατολής με την Ινδία. Αυτή η σχέση ήταν ένα πρόβλημα, διότι το Πακιστάν και η Ινδία είχαν πολύ κακές σχέσεις. Ενώνοντας το θέμα ήταν η σύγκρουση που χαρακτήριζε την Ουρντού ως την επίσημη γλώσσα της ανατολής.

Ημέρα Ανεξαρτησίας του Μπαγκλαντές

Μετά από αρκετά χρόνια σύγκρουσης και εμφύλιων συγκρούσεων υπήρχε ελπίδα για το ανατολικό Πακιστάν. Στις εκλογές του Ανατολικού Πακιστάν το 1970-71, ένα αποσχιστικό κίνημα που ονομάζεται Awami League κέρδισε. Οι ηγέτες του Ανατολικού και Δυτικού Πακιστάν κάθισαν για συνομιλίες, αλλά κατέρρευσαν και δεν επετεύχθη συμφωνία. Ως αποτέλεσμα, ο Σεΐχ Mujibar Rahman κήρυξε το Μπαγκλαντές ένα ανεξάρτητο έθνος από το Πακιστάν στις 26 Μαρτίου 1971. Μετά την ανακοίνωση, ένας αγώνας ανταρτών ακολούθησε καθώς η Δύση αρνήθηκε να αφήσει την ανατολή να αποχωρήσει. Το Μπαγκλαντές νίκησε τελικά το Πακιστάν με την βοήθεια της ΕΣΣΔ και της Ινδίας, που τερματίζουν τον πόλεμο στις 16 Δεκεμβρίου του 1971.