Χώρες με τη χειρότερη γυναικεία εκπροσώπηση στα εθνικά νομοθετικά σώματα

Ακόμη και στον 21ο αιώνα, πολλές χώρες φαίνεται να μην επιθυμούν να τοποθετήσουν μέλη του αντίστοιχου γυναικείου πληθυσμού σε τόπους εξουσίας. Παρακάτω παραθέτουμε τις χώρες όπου η νομοθετική εκπροσώπηση των γυναικών σε εθνικό επίπεδο παραμένει στα χαμηλότερα επίπεδα παγκοσμίως. Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι οι περισσότερες από τις χώρες που συζητήθηκαν εδώ είναι είτε από την Ωκεανία είτε από άλλα κράτη του Ειρηνικού, ή είναι χώρες της Μέσης Ανατολής. Αυτή η παρατήρηση δημιουργεί την αντίληψη ότι οι πολιτιστικές αντιλήψεις και παραδόσεις είναι εκείνες που κρατούν τις γυναίκες από τις υψηλότερες τάξεις της κυβέρνησης σε αυτούς τους χώρους.

10. Παπούα Νέα Γουινέα (3% των αντιπροσώπων)

Το εθνικό κοινοβούλιο της Παπούα-Νέας Γουινέας, που αποτελείται από συνολικά 111 μέλη, έχει μόνο τρεις εκπροσώπους γυναικών. Μετά την ανεξαρτησία, οι πρώτες εκλογές του έθνους το 1977 είδαν τρεις γυναίκες υποψήφιους να αμφισβητούν τις εκλογές, εκ των οποίων τρεις εκλέχθηκαν. Ωστόσο, σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν μόνο τόσες γυναίκες στο Εθνικό Κοινοβούλιο του PNG, όπως υπήρχαν στη νομοθετική περίοδο 1977-1982. Η αποτυχία της χώρας να σημειώσει κάποια πρόοδο από αυτή την άποψη οδήγησε στην ανάγκη λήψης ορισμένων ειδικών μέτρων. Η κράτηση ποσοστώσεων θέσεων για γυναίκες φαίνεται να είναι η καλύτερη επιλογή, αν και αυτό θα απαιτούσε συνταγματική τροποποίηση. Ωστόσο, το νομοσχέδιο για την τροποποίηση του Συντάγματος δεν έλαβε επαρκείς ψήφους και, κατά συνέπεια, δεν ψηφίστηκε ποτέ. Επομένως, οι γυναίκες εξακολουθούν να υποεκπροσωπούνται στην Παπουασία Γουινέα.

9. Νήσοι Σολομώντος (2% των αντιπροσώπων)

Οι Νήσοι Σολομώντος έχουν εξαιρετικά χαμηλή γυναικεία εκπροσώπηση, ενώ μόνο το 2% των γυναικών στο εθνικό κοινοβούλιο είναι γυναίκες. Το 2014, η χώρα πέρασε το νόμο για την ακεραιότητα των πολιτικών κομμάτων, προκειμένου να αυξήσει τη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική. Ωστόσο, το μέτρο αυτό εξακολουθεί να είναι εντελώς αναποτελεσματικό, δεδομένου ότι θέτει ένα πολύ χαμηλό όριο για τον απαιτούμενο ελάχιστο αριθμό γυναικών αντιπροσώπων και επίσης δεν διαθέτει επαρκείς κυρώσεις για την αντιμετώπιση περιπτώσεων μη συμμόρφωσης προς αυτή την ποσόστωση φύλου. Στις εκλογές του 2014, μόνο 26 γυναίκες διορίστηκαν ως υποψήφιοι, αντιπροσωπεύοντας το 6% του συνόλου των υποψηφίων υποψηφιότητας, ενώ μόνο 1 από αυτούς εκλέχθηκε πραγματικά στο κοινοβούλιο.

8. Κουβέιτ (2% των αντιπροσώπων)

Οι γυναίκες του Κουβέιτ έχουν αγωνιστεί εδώ και καιρό για τα πολιτικά τους δικαιώματα. Μέχρι το 2005, οι γυναίκες αυτής της χώρας δεν είχαν καν την άδεια να ψηφίσουν, πόσο μάλλον να αμφισβητήσουν τις εκλογές τους εναντίον των ανδρών ομολόγων τους. Οι γυναίκες ψηφίστηκαν για πρώτη φορά στις εκλογές του 2006, στις οποίες συμμετείχαν και 28 υποψήφιοι για γυναίκες. Παρόλο που κανένας από τους υποψηφίους δεν κέρδισε μια θέση, αυτές οι εκλογές εξακολουθούν να αποτελούν σημαντική πολιτική πρόοδο για αυτές τις γυναίκες του Κουβέιτ. Σχεδόν τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2009, τέσσερις γυναίκες από το Κουβέιτ εξελέγησαν στο κοινοβούλιο, αντιπροσωπεύοντας το 2% των αντιπροσώπων στο κοινοβούλιο της χώρας. Αυτό ήταν ένα ακόμη μικρό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση για την ισότητα στο Κουβέιτ.

7. Ομάν (1% των εκπροσώπων)

Η εκπροσώπηση των γυναικών στο εθνικό κοινοβούλιο του Ομάν δεν παρουσίασε βελτίωση τα τελευταία χρόνια, ενώ μόνο ένας υποψήφιος θηλέων εκλέγεται στο κοινοβούλιο από τις 20 συνομιλίες γυναικών στον πιο πρόσφατο εκλογικό κύκλο. Το χειρότερο είναι ότι ο αριθμός των υποψήφιων υποψηφίων γυναικών στις εκλογές του 2015 ήταν ακόμη χαμηλότερος από τις 77 γυναίκες που αμφισβητούν τις εκλογές του 2011 στη χώρα. Οι γυναίκες στη χώρα ελπίζουν ότι τα νέα μέλη του Συμβουλίου θα εισαγάγουν κάποιο είδος συστήματος ποσοστώσεων ως τρόπο εξασφάλισης μεγαλύτερου αριθμού γυναικών που θα εκλεγούν σε μελλοντικές κοινοβουλευτικές εκλογές στο Ομάν.

6. Βανουάτου (0% αντιπροσώπων)

Ένα μικρό έθνος που αποτελείται από 80 νησιά στον Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό, το Βανουάτου μπορεί να υπερηφανεύεται για τη φυσική του ομορφιά και τους κοραλλιογενείς υφάλους. Παρ 'όλα αυτά, η χώρα αποτυγχάνει άθλια στον τομέα της εκπροσώπησης των γυναικών στην εθνική πολιτική εκεί. Οι τελευταίες κοινοβουλευτικές εκλογές του 2012 αμφισβητήθηκαν από 17 υποψήφιες γυναίκες, με καμία από τις οποίες δεν κέρδισε θέση στις εκλογές. Έτσι, το κοινοβούλιο των εθνών αντιπροσωπεύεται από 0% γυναίκες. Αυτός ο ανησυχητικός αριθμός οδήγησε την κυβέρνηση να λάβει οριστικά μέτρα για την επίλυση του θέματος και έχει προταθεί ένα σχέδιο για την κράτηση 30% των εδρών του κοινοβουλίου για τις γυναίκες και ελπίζουμε ότι θα προχωρήσει στην έγκριση και εκτέλεση.

5. Υεμένη (0% αντιπροσώπων)

Οι γυναίκες στην Υεμένη εκπροσωπούνται άσχημα στην πολιτική του έθνους. Ωστόσο, οι γυναίκες αυτής της χώρας δεν είναι εκείνες με πνεύματα που είναι έτοιμα να υποταχθούν. Στην πραγματικότητα, εδώ και δεκαετίες αυτές οι γυναίκες διαμαρτύρονται και απαιτούν την επέκταση των δικαιωμάτων τους. Η εξέγερση του 2011 στη χώρα είδε μια έντονη συμμετοχή των γυναικών της Υεμένης, καθώς εξέφραζαν ανοιχτά τα αιτήματά τους για δικαιώματα των γυναικών όπως ποτέ άλλοτε. Αν και οι γυναίκες αυτής της χώρας ψηφίζουν και είναι επίσης σε θέση να διαγωνιστούν στις εκλογές, η εκπροσώπηση των γυναικών στο εθνικό κοινοβούλιο της Υεμένης έχει μειωθεί δραματικά τις τελευταίες δεκαετίες. Οι αριθμοί τους μειώθηκαν από 11 το 1993 σε 1 το 2003 σε καμία περίπτωση προς το παρόν. Μετά την εξέγερση του 2011, η Διάσκεψη Εθνικού Διαλόγου υιοθέτησε ορισμένα προληπτικά μέτρα, όπως οι αποφάσεις σχετικά με το "σύστημα ποσοστώσεων των γυναικών", αν και δυστυχώς οι γυναίκες της χώρας αισθάνονται ότι από τότε δεν έχουν επιτευχθεί τίποτα.

4. Τόνγκα (0% αντιπροσώπων)

Αν και το Βασίλειο της Τόνγκα είναι συνταγματική μοναρχία, η χώρα υπέστη σημαντική συνταγματική μεταρρύθμιση από το 2006 έως το 2010, γεγονός που αύξησε τον αριθμό των νομοθετικών εδρών που εξέλεξε το κοινό της Τόνγκα από 9 σε 17. Εκτός από αυτά τα 17, 9 μέλη στη νομοθετική συνέλευση της Τόνγκα θα διοριστούν από τους Ευγενείς της Τόνγκα και τέσσερις από τον Βασιλιά. Οι πρώτες εκλογές στο πλαίσιο αυτού του νέου εκλογικού συστήματος, που πραγματοποιήθηκαν το 2010, δεν μπόρεσαν να εκλεγούν στη Νομοθετική Συνέλευση ούτε μία γυναίκα. Ωστόσο, ο βασιλιάς επέλεξε μια γυναίκα ως μέρος της δικής του ποσόστωσης για να υπηρετήσει ως μέλος της νομοθετικής συνέλευσης. Η κατάσταση δεν βελτιώθηκε στις εκλογές του 2014 στην Τόνγκα. Εκείνη τη χρονιά, ούτε μία γυναίκα, από τις 16 γυναίκες που αμφισβητούσαν τις εκλογές, εκλέχθηκε στη νομοθετική συνέλευση της Τόνγκα.

3. Μικρονησία (0% αντιπροσώπων)

Η Μικρονησία, ένα αρχιπέλαγος μικροσκοπικών νησιών στον δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό, είναι μια από τις χώρες του κόσμου με τη χαμηλότερη γυναικεία εκπροσώπηση στην εθνική πολιτική. Οι τελευταίες εκλογές πραγματοποιήθηκαν εκεί τον Μάρτιο του 2015. Τότε οι τέσσερις πολιτείες των Ομόσπονδων Πολιτειών της Μικρονησίας συμμετείχαν πρόσφατα στις εκλογές για να εκλέξουν το 19ο Συνέδριο τους. Από τους 14 εκλεγμένους υποψηφίους σε αυτές τις εκλογές, κανένας δεν ήταν γυναίκες. Αυτή είναι και η μόνη χώρα στον κόσμο που καταγράφει γυναικείες εκπροσώπους "0" στην εθνική της νομοθεσία.

2. Palau (0% αντιπροσώπων)

Ιστορικά, το έθνος του Palau δεν υπήρξε μέλος για την εκπροσώπηση των γυναικών στην εθνική του νομοθετική συνέλευση, όπως δείχνουν τα πιο πρόσφατα στατιστικά στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας Δεδομένων του ΟΗΕ. Η βάση δεδομένων δίνει "0" γυναίκες ως εκπροσωπούμενες εκεί κατά την τελευταία τους καταμέτρηση. Ωστόσο, πιο πρόσφατα έχει γυριστεί μια νέα σελίδα για τα δικαιώματα των γυναικών στο Παλάου, καθώς τρεις γυναίκες εκλέχθηκαν στο κοινοβούλιο της στον τελευταίο εκλογικό κύκλο. Συγκεκριμένα, αυτές οι γυναίκες που εντάχθηκαν στην εποχή Olbiil Kelulau, μαζί με δέκα άνδρες, ήταν οι Kathy Kesolei, Rukebai Inabo και JU Senior.

1. Κατάρ (0% αντιπροσώπων)

Οι γυναίκες στο Κατάρ απολαμβάνουν το δικαίωμα ψήφου και αμφισβήτησης των εκλογών, ωστόσο η γυναικεία εκπροσώπηση στην πολιτική της χώρας είναι εντυπωσιακά χαμηλή. Για να ενθαρρυνθεί η μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών, οι εκλογές του 1999 για το Κεντρικό Δημοτικό Συμβούλιο στο Κατάρ πραγματοποιήθηκαν σκόπιμα στις 8 Μαρτίου, την ίδια μέρα με την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Ωστόσο, μόνο μία υποψήφια γυναίκα αμφισβήτησε αυτές τις εκλογές. Το 2003, μια άλλη γυναίκα, Sheikha Yousuf Hasan Al Jufairi, έγινε η πρώτη γυναίκα στη χώρα που κατείχε θέση δημοτικού, αφού κέρδισε μια θέση στις εκλογές του 2003. Εκείνη η χρονιά οδήγησε επίσης σε μια σημαντική νίκη για τις γυναίκες του Κατάρ όταν ο Sheikha Ο Ahmed al-Mahmoud διορίστηκε ως η πρώτη γυναίκα υπουργός της χώρας, που επέλεξε ο Εμίρ. Το 2015, δύο γυναίκες εκλέχθηκαν στην CMC. Ωστόσο, παρά την αργή πρόοδο, το Κατάρ εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει το 0% των γυναικών υποψηφίων που εκλέγονται από το κοινό στη Συμβουλευτική Συνέλευσή του, το νομοθετικό σώμα της Μοναρχίας του Κατάρ. Ως εκ τούτου, είναι ασφαλές να σημειωθεί ότι το Κατάρ εξακολουθεί να βρίσκεται πολύ πίσω από την καμπύλη για την επίτευξη του στόχου της ισότητας των φύλων, τουλάχιστον όσον αφορά την ίση εκπροσώπηση των ανδρών και των γυναικών του Κατάρι στην εθνική του νομοθεσία.