Χώρες με τα χαμηλότερα ποσοστά διαβήτη

Ο διαβήτης είναι μια μεταβολική διαταραχή που διαγιγνώσκεται όταν κάποιος έχει υπερβολικά υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία). Αυτό οφείλεται στην ανεπαρκή έκκριση ινσουλίνης ή στην έλλειψη ευαισθησίας σε αυτή την ορμόνη, καθώς η ινσουλίνη είναι η ορμόνη που καταλαμβάνει και αποθηκεύει τη ζάχαρη από το αίμα στους μύες. Τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα μπορούν να οδηγήσουν σε σοβαρές συνέπειες όπως η ανεπάρκεια οργάνων, η τύφλωση, η παράλυση, η νευροπάθεια, το κώμα και ακόμη και ο θάνατος. Το άγχος, η αδράνεια, η διατροφική κακή και η ενεργειακά πυκνή διατροφή και η παχυσαρκία δεν συσχετίζονται μόνο μεταξύ τους αλλά μπορούν επίσης να λειτουργήσουν είτε ανεξάρτητα είτε αλληλοεξαρτώμενα για να μειώσουν την ικανότητα του ανθρώπινου σώματος να εκκρίνει ινσουλίνη και την ευαισθησία του στη μείωση του σακχάρου του αίματος Ενέργειες. Με όλο και πιο καθιστική ζωή και παγκόσμια επίπτωση παχυσαρκίας, ο διαβήτης είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα υγείας τώρα περισσότερο από ποτέ. Όπως θα δείτε, παρά το γεγονός ότι έχουν μερικά από τα χαμηλότερα ποσοστά της νόσου στον κόσμο, πολλές από τις χώρες που αναφέρονται παρακάτω εξακολουθούν να είναι ευάλωτες σε αυξημένα ποσοστά της νόσου στο μέλλον. Επιπλέον, η έλλειψη διαγνωστικών εργαλείων μπορεί να σημαίνει ότι τα πραγματικά ποσοστά τους είναι ακόμα υψηλότερα και η έλλειψη πρόσβασης σε ιατρική περίθαλψη και οικονομικούς πόρους καθιστά τους ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο στις χώρες αυτές ευάλωτοι στα πολύ χειρότερα αποτελέσματα του διαβήτη. Οι χώρες της υποσαχάριας Αφρικής και οι πρώην Σοβιετικές Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες κυριαρχούν στον κατάλογο αυτό.

10. Αγκόλα (2, 6%)

Πολλά έθνη στην Αφρική εξελίσσονται ταχύτατα οικονομικά και κοινωνικά και ως εκ τούτου, οι ιατρικές υπηρεσίες συχνά αγωνίζονται να συνεχίσουν. Ο διαβήτης στην Αγκόλα, για παράδειγμα, παραμένει σχετικά χαμηλός, αλλά οι αλλαγές στον τρόπο ζωής πιθανόν να οδηγήσουν σε αύξηση της χρόνιας ασθένειας τα επόμενα χρόνια. Οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να έχουν καθιστικές θέσεις εργασίας και να τρώνε περισσότερα επεξεργασμένα τρόφιμα, τα οποία συχνά συσκευάζονται με μεγάλες μερίδες και έχουν υψηλές θερμίδες, ζάχαρη και trans-λιπαρά. Στην Αγκόλα, ο διαβήτης είναι πιο διαδεδομένος σε άτομα άνω των 60 ετών.

9. Ουκρανία (2, 6%)

Τα ποσοστά διαβήτη της Ουκρανίας έχουν αυξηθεί κατά 10% τα τελευταία 10 χρόνια, αν και ο αριθμός παραμένει σχετικά χαμηλός. Η Ουκρανία πάσχει από διαδεδομένη διαφθορά της κυβέρνησης που πλήττει ακόμη και τη βιομηχανία της υγειονομικής περίθαλψης. Είναι συχνά σχεδόν αδύνατο για τους Ουκρανούς με χαμηλότερο εισόδημα με διαβήτη να λαμβάνουν θεραπεία ή φάρμακα, επειδή δεν έχουν την πολυτέλεια να αγοράσουν φάρμακα για το διαβήτη ή ακόμα και να πληρώσουν γιατρό που μπορεί να τους διαγνώσει καθόλου.

8. Αρμενία (2, 6%)

Η Αρμενία είναι η πρώτη στην γεωγραφική της περιοχή για τη θνησιμότητα από τον διαβήτη και η επικράτηση της νόσου αναμένεται να αυξηθεί στο 10% μέχρι το 2030. Η αντιμετώπιση της ασθένειας στην Αρμενία είναι δύσκολη, επειδή οι περισσότεροι ενδοκρινολόγοι κατοικούν σε μια χούφτα πόλεις που είναι απρόσιτες αγροτικούς πληθυσμούς. Η φαρμακευτική αγωγή είναι πολύ ακριβή για τους περισσότερους Αρμένιους. Ο διαβήτης θεωρείται αναπηρία στην Αρμενία, επομένως όσοι επλήγησαν από τη νόσο είναι συχνά κοινωνικά εξοντωμένοι.

7. Αλβανία (2, 6%)

Οι τρόποι ζωής στην Αλβανία έχουν επίσης γίνει πιο καθισμένοι, ιδίως λόγω της εισροής αυτοκινήτων από το τέλος του σοβιετικού καθεστώτος το 1990. Δεν υπάρχουν μόνο λίγες πληροφορίες για τον διαβήτη στον αλβανικό λαό, αλλά υπάρχουν λίγα στοιχεία για τους επιστήμονες σχετικά με την επικράτηση της ασθένειας εκεί τις τελευταίες δεκαετίες.

6. Αζερμπαϊτζάν (2, 6%)

Το 90% των περιπτώσεων διαβήτη στο Αζερμπαϊτζάν είναι τύπου 2, η μορφή του διαβήτη που συχνά αναπτύσσεται λόγω των επιλογών του τρόπου ζωής. Ο διαβήτης τύπου 2 είναι ο συχνότερος σε ενήλικες άνω των 40 ετών, ενώ ο τύπος 1 διαγιγνώσκεται κυρίως στους νεότερους. Το 2013, η κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν αύξησε τη χρηματοδότηση για τη θεραπεία χρόνιων ασθενειών, συμπεριλαμβανομένου του διαβήτη, κατά 2, 8 φορές.

5. Γεωργία (2, 6%)

Στη Γεωργία, ένας μεγαλύτερος αριθμός νέων ανθρώπων έχει διαβήτη από τον παγκόσμιο μέσο όρο, αν και η ασθένεια είναι λιγότερο διαδεδομένη στον ηλικιωμένο πληθυσμό. Η κυβέρνηση της Γεωργίας θεωρείται συχνά αυταρχική και η πολιτική κατάσταση εξακολουθεί να είναι ασταθής εκεί, ακόμα και πάνω από δύο δεκαετίες μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Εξαιτίας αυτού, η κυβέρνηση έχει λίγο χρόνο ή οικονομικούς πόρους για να αφιερώσει στη θεραπεία του διαβήτη.

4. Μολδαβία (2, 5%)

Η Μολδαβία αγωνίζεται με υψηλά ποσοστά φυματίωσης και ακόμη και ο σχετικός χαμηλός ρυθμός διαβήτη επιδεινώνει αυτό το πρόβλημα, καθώς οι άνθρωποι που πάσχουν από διαβήτη είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν φυματίωση. Όπως και πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, το κοινό δεν έχει πολλές πληροφορίες σχετικά με τον διαβήτη, οπότε η ασθένεια συχνά παραμένει ανενεργή για αρκετό διάστημα στους περισσότερους Μολδαβούς. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας προσπαθεί να παρέμβει για να βοηθήσει με το πρόβλημα, καθώς η κυβέρνηση της Μολδαβίας δεν έχει κάνει πολλά για να βοηθήσει τους διαβητικούς πολίτες της.

3. Γκάμπια (2, 0%)

Όπως και σε άλλα αφρικανικά έθνη, ο διαβήτης στη Γκάμπια είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος, επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι δεν το συνειδητοποιούν και, ως εκ τούτου, δεν θεραπεύεται. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολλές άλλες ασθένειες και παρενέργειες, από καρδιακές προσβολές έως τύφλωση έως την απώλεια των άκρων. Η Γκάμπια βλέπει επίσης υψηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας τα τελευταία χρόνια, τα οποία αναμένεται να κλιμακώσουν τα ποσοστά διαβήτη στα επόμενα χρόνια.

2. Μάλι (1, 6%)

Ως μία από τις φτωχότερες χώρες της Αφρικής, το Μάλι αντιμετωπίζει έναν δύσκολο χρόνο για να θεραπεύσει τους πολίτες του που πάσχουν από διαβήτη. Υπάρχουν μόνο τέσσερις ιατροί στη χώρα που είναι πλήρως εξειδικευμένοι για τη θεραπεία της νόσου και η ινσουλίνη είναι σχετικά σπάνια και εξαιρετικά ακριβή, ασφαλώς από την τιμή των περισσότερων πολιτών του Μάλι. Υπάρχει επίσης έλλειψη πληροφόρησης σχετικά με την πρόληψη και τη διαχείριση της νόσου, ακόμη και όταν οι τρόποι ζωής καθίστανται περισσότερο καθιστικοί. Δυστυχώς, η κυβέρνηση του Μαλί δεν εξέφρασε μεγάλο ενδιαφέρον για τη βελτίωση της θεραπείας του διαβήτη.

1. Μπενίν (1, 5%)

Το Μπενίν αγωνίζεται με πολλές χρόνιες ασθένειες και αιτίες πρόληψης του θανάτου, όπως ο υποσιτισμός, τα χαμηλά βάρη γέννησης, ο HIV, το AIDS και η ελονοσία. Η χώρα είναι πολύ φτωχή και έχει υψηλό ποσοστό αναλφαβητισμού, καθιστώντας ιδιαίτερα δύσκολη την εκπαίδευση για οποιαδήποτε ασθένεια, συμπεριλαμβανομένου του διαβήτη. Εξαιτίας αυτού, ο διαβήτης σπάνια διαγιγνώσκεται στο Μπενίν, το οποίο, όπως και σε άλλα αφρικανικά έθνη, μπορεί να αφήσει τον ευερέθιστο σακχαρώδη διαβήτη περισσότερο ευάλωτο σε σοβαρές επιπλοκές και υψηλά ποσοστά θανάτου λόγω διαβήτη. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εργάζεται για τη βελτίωση ορισμένων από αυτά τα προβλήματα, θέτοντας σταθερούς στόχους μέχρι το 2030.