Τι είναι τα Ρωμαϊκά Αριθμητικά;

Οι ρωμαϊκοί αριθμοί είναι ένα σύστημα αριθμών, το οποίο αντιπροσωπεύεται από τον συνδυασμό λατινικών αλφαβήτων. Το αριθμητικό σύστημα ήταν ο συνηθισμένος τρόπος γραφής αριθμών στην Ευρώπη κατά τον ύστερο Μεσαίωνα. Οι ρωμαϊκοί αριθμοί ήταν χρήσιμοι ακόμη και μετά την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αλλά από τον δέκατο τέταρτο αιώνα, οι Ινδουιστές-Αραβες τις αντικατέστησαν αφού ήταν ένα βολικό σύστημα. Η διαδικασία αντικατάστασης ήταν αργή, καθιστώντας τη χρήση των ρωμαϊκών αριθμών να έχει επίμονη χρήση σε μικρές εφαρμογές στη σύγχρονη εποχή. Τα παρακάτω είναι τα σύμβολα που παρέχουν τα θεμέλια των ρωμαϊκών αριθμών στις σύγχρονες μεθόδους:

Σύμβολο συστήματος ρωμαϊκού αριθμού	Δεκαδική τιμή συστήματος
Εγώ	1
V	5
Χ	10
μεγάλο	50
ντο	100
ρε	500
Μ	1, 000

Τυπικές φόρμες

Οι τυποποιημένες μορφές των ρωμαϊκών αριθμών είναι η τρέχουσα χρήση των ρωμαϊκών αριθμών με καθολική σύμβαση. Οι αριθμοί σε λατινικούς αριθμούς περιέχουν τον συνδυασμό συμβόλων και την προσθήκη των τιμών. Για παράδειγμα, εγώ είναι ο ρωμαϊκός αριθμός για έναν και ο ΙΙ είναι ο ρωμαϊκός αριθμός για δύο. Ο σχηματισμός του II περιλαμβάνει συνδυασμό δύο ρωμαϊκών γραμμάτων για ένα. Ομοίως, το ΙΙΙ αποτελείται από τρία, αλλά το VIII σχηματίζεται μέσω ενός συνδυασμού V (πέντε) και III (τρεις) που σημαίνει προσθήκη της τιμής των συμβόλων. Επομένως, η διάταξη των ρωμαϊκών αριθμών βασίζεται στη σειρά των τιμών των συμβόλων έτσι ώστε ο τελικός συνδυασμός να αντιπροσωπεύει την πραγματική τιμή στο δεκαδικό σύστημα. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το σύστημα δεν απαιτεί "διατήρηση θέσης", δεδομένου ότι κάθε αριθμός αντιπροσωπεύει μια σταθερή τιμή και όχι τα πολλαπλάσια ενός, δέκα και περισσότερων κατά θέση. Ο ρωμαϊκός αριθμός IV (τέσσερις) είναι πέντε (V) μείον 1 (ένας) ενώ VI (έξι) είναι πέντε (V) συν ένα (I).

Εναλλακτικές μορφές

Εκτός από τα παραπάνω τυποποιημένα έντυπα, οι εναλλακτικές μορφές των ρωμαϊκών αριθμών είχαν τη χρήση τους στην αρχαία Ρώμη με ανακολουθία στη φεουδαρχική και την παρούσα εποχή. Τυπικά, οι μορφές προσθέτων των ρωμαϊκών συμβόλων είναι κοινές στις επιγραφές που χρονολογούνται έτσι ώστε οι αριθμοί τέσσερα και εννέα, για παράδειγμα, είναι IIII και VIIII αντίστοιχα και όχι IV και IX όπως στις τυποποιημένες μορφές. Επιπλέον, ο αριθμός δεκαοκτώ γράφεται εναλλακτικά ως ΙΙΧΧ ή ΧΙΧΧ αντί για XVIII δεδομένου ότι, στη Λατινική γλώσσα, ο αριθμός θεωρείται ως ένας αριθμός που είναι 22 λιγότεροι από δύο.

Σε άλλες εναλλακτικές μορφές, το V και το L δεν έχουν καμία χρήση στο σύστημα. Συνεπώς, τα VI και LX θα έχουν περιπτώσεις IIIIII και XXXXXX αντίστοιχα. Στα πρόσωπα των ρολογιών που χρησιμοποιούν ρωμαϊκούς αριθμούς, το ΙΙΙΙ αντί του IV δείχνει συνήθως το σημείο της τεσσάρων, αλλά η θέση της εννέα ώρας χρησιμοποιεί την τυποποιημένη φόρμα. Τα ρολόγια που χρησιμοποιούν αυτή τη μορφή ήταν συνήθως τα πρώτα, αφού στα τρέχοντα ρολόγια, όπως το Big Ben στο Λονδίνο, χρησιμοποιεί τον πρότυπο τρόπο για το σημείο των τεσσάρων. Τέλος, υπήρχαν ποικίλες ρωμαϊκές αναπαραστάσεις αριθμού 900 κατά την έναρξη του εικοστού αιώνα. Ο αριθμός είναι τυπικά CM σύμφωνα με τις τυποποιημένες φόρμες, αλλά σε αρκετές εγγεγραμμένες ημερομηνίες όπως το Μουσείο Τέχνης Saint Louise, η επιγραφή του 1903 είναι MDCDIII αντί για MCMIII.