Τι είναι το νάρθηκα;

Το αλλούβιο είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για την περιγραφή ιζημάτων που κατατίθενται από ποταμούς. Τα ποτάμια φέρουν συνεχώς ιζηματογενή υλικά κατά μήκος της πορείας τους, συνήθως ως αποτέλεσμα της διάβρωσης. Τα περισσότερα από αυτά τα υλικά συλλέγονται σε περιοχές του ποταμού όπου το νερό τρέχει πολύ γρήγορα και έχει μεγαλύτερη δύναμη. Ένας ποταμός μπορεί να καταθέσει αλλούβιο σε οποιοδήποτε σημείο κατά μήκος της πορείας του, αν και αυτές οι αποθέσεις είναι συνήθως συγκεντρωμένες σε περιοχές όπου η ροή του νερού επιβραδύνεται. Κατά τη διάρκεια της πορείας του, το ίζημα αλλάζει και φθείρεται από τη ροή του νερού μέχρι να έχει μια χαλαρή και σχεδόν λασπώδη συνοχή. Αυτή η κατατεθειμένη αλλουβία εντοπίζεται συνήθως όπου οι ποταμοί εκτείνονται σε λίμνες και υπερχείλισης, σχηματίζοντας πλημμυρικές εκτάσεις και δελτάρια. Οι πλημμυρικές περιοχές και τα δελτία είναι επίσης γνωστά ως αλλουβιακές πεδιάδες. Η όλη διαδικασία αναφέρεται ως ανάμειξη.

Επειδή αυτή η ουσία αποτελείται από άμμο, λάσπη, πετρώματα, πηλό και άλλη οργανική ύλη, είναι γνωστή για τα γόνιμα εδάφη της. Ορισμένες από τις πλέον γεωργικές παραγωγικές κοιλάδες στον κόσμο βρίσκονται κοντά στους ποταμούς Huang, τον ποταμό Νείλο, τον ποταμό Ganges και τον ποταμό Μισισιπή. Οι καταθέσεις αλλουβίου είναι επίσης γνωστό ότι γεμίζουν μικρές λίμνες με την πάροδο του χρόνου, με αποτέλεσμα ένα γεωγραφικό χαρακτηριστικό γνωστό ως εύφορη πεδιάδα. Οι αποθέσεις αλλουβίων που έχουν μείνει πίσω από τη δημιουργία παγετώνων είναι γνωστές ως παγετώδεις

Αλλουβιακό έδαφος

Το εύφορο έδαφος της προσμείξεως έχει μεγάλη σημασία για την ανάπτυξη των ανθρώπων σε όλη την ιστορία. Για παράδειγμα, οι εύφορες πεδιάδες του ποταμού Νείλου επέτρεψαν στους αρχαίους Αιγυπτίους να μεγαλώσουν και να συγκομίσουν γεωργικές καλλιέργειες, γεγονός που διευκόλυνε την ανάπτυξη του πολιτισμού τους. Σήμερα, το αλλούβιο εξακολουθεί να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη γεωργία. Στην Ινδία, για παράδειγμα, αρκετές περιοχές είναι πλούσιες σε προσμείξεις, όπως: η κοιλάδα Brahmaputra, το Punjab, η δυτική Βεγγάλη και οι παράκτιες περιοχές. Το πυκνό θρεπτικό έδαφος που βρίσκεται στις αποθέσεις αλλουβίων αυτών των περιοχών είναι ιδανικό για καλλιέργεια καλλιεργειών όπως το ρύζι, το σιτάρι, το ζαχαροκάλαμο και τα όσπρια.

Γεωλογική εποχή αλουβίου

Οι γεωλόγοι θεωρούν ότι το άφθονο είναι ένας σχετικά νέος γεωλογικός σχηματισμός. Το μεγαλύτερο μέρος έχει κατατεθεί κατά την πιο πρόσφατη περίοδο της σημερινής εποχής των Κηνοζωικών. Επιπλέον, αυτή η ουσία είναι χαλαρή και δεν είναι ακόμα αρκετά μεγάλη ώστε να έχει συμπιεστεί σε συμπαγή πέτρα. Αντ 'αυτού, κάθεται στην κορυφή του βράχου, καλύπτοντας τη στερεά πέτρα κάτω. Εξαιτίας αυτού, οι γεωλόγοι συχνά χρησιμοποιούν τον όρο "κάλυψη" για να αναφερθούν σε προσμείξεις.

Καταθέσεις πληρωτή

Εκτός από τα προαναφερθέντα θρεπτικά συστατικά, οι αποθέσεις αλλουβίων μπορούν επίσης να αποτελούνται από πολύτιμα ορυκτά και μεταλλεύματα. Όταν ο χρυσός, ο λευκόχρυσος ή άλλα πολύτιμα μέταλλα και πέτρες βρίσκονται σε προσμείξεις, αναφέρονται ως καταθέσεις εναπόθεσης. Καθώς τα ποτάμια καταβυθίζουν το αλλούβιο, συμβαίνει μια διαδικασία διαχωρισμού βαρύτητας, η οποία επιτρέπει σε αυτά τα πυκνότερα πολύτιμα ορυκτά να εναποτεθούν και σε ορισμένα σημεία. Τα κατακάμματα καταλοίπων εντοπίζονται συνήθως στο κατώτατο σημείο των καταρρακτών ή κατά μήκος των στροφών του ποταμού, όπου το νερό επιβραδύνεται αρκετά ώστε να πέσει αυτά τα μέταλλα και πέτρες. Η εξόρυξη κοιτασμάτων εντομοκτόνων είναι γνωστή ως εξόρυξη μεταφορέα, η οποία μπορεί να διεξαχθεί χρησιμοποιώντας τόσο μεθόδους εκσκαφής ανοιχτών όσο και επιφανειακών εκσκαφών. Ο εξορυκτικός εξορυκτικός χαρακτήρας ήταν η πιο κοινή δραστηριότητα εξόρυξης κατά τη διάρκεια της Καλιφόρνια Gold Rush στις ΗΠΑ.