Τι είναι μια πόλη παγκόσμιας κληρονομιάς;

Οι πόλεις της παγκόσμιας κληρονομιάς φιλοξενούν χώρους παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. 250 από αυτές τις πόλεις είναι μέλη της Οργάνωσης Πόλεων Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Ο Οργανισμός έχει την έδρα του στην πόλη Κεμπέκ του Καναδά. Οι 250 πόλεις μέλη του Οργανισμού διαθέτουν πληθυσμό άνω των 130 εκατομμυρίων συλλογικά.

Ιστορία

Το αρχικό Διεθνές Συμπόσιο των Πόλεων Παγκόσμιας Κληρονομιάς πραγματοποιήθηκε το 1991 στην πόλη του Κεμπέκ. Στο συμπόσιο συμμετείχαν συνολικά 41 πόλεις και ενέκριναν τη δήλωση της πόλης του Κεμπέκ η οποία δηλώνει την πρόθεση δημιουργίας δικτύου πόλεων παγκόσμιας κληρονομιάς. Η οργάνωση των πόλεων της παγκόσμιας κληρονομιάς ιδρύθηκε το 1993 στη Fez του Μαρόκου. Υπήρχαν 56 πόλεις που συμμετείχαν στην έγκριση της δομής του Οργανισμού και εξέλεξαν τον Γενικό Γραμματέα και το Διοικητικό Συμβούλιο. Οι πόλεις-μέλη συνέρχονται σε συνάντηση μετά από κάθε δύο χρόνια από τότε. Διάφορες πόλεις φιλοξένησαν τα συμπόσια του Οργανισμού, μεταξύ των οποίων το Bergen στη Νορβηγία, το Puebla στο Μεξικό, το Cusco στο Περού και το Sintra στην Πορτογαλία.

Οργάνωση

Προκειμένου μια πόλη να γίνει μέλος του Οργανισμού, πρέπει να πληροί δύο προϋποθέσεις. Πρέπει να έχει ένα ζωντανό αστικό ιστό σύγχρονου ή ιστορικού ενδιαφέροντος. Η μοναδική παγκόσμια αξία της πόλης θα έπρεπε να έχει αναγνωριστεί από την UNESCO και να την έχει κατακτήσει στον κατάλογο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Η πόλη θα πρέπει επίσης να τηρεί τις αξίες του Οργανισμού. Η κυρίαρχη αρχή του Οργανισμού είναι η Γενική Συνέλευση στην οποία εκπροσωπούν δημάρχους πόλεις. Μια πόλη-μέλος θα πρέπει να πληρώνει την ετήσια συνδρομή μέλους για να συμμετάσχει στη Γενική Συνέλευση που συγκαλείται κάθε δύο χρόνια. Η Συνέλευση κατευθύνει τις δραστηριότητες του Οργανισμού, συζητά διάφορα θέματα, υιοθετεί το πρόγραμμα εργασίας του Οργανισμού και καθοδηγεί τη δημοσιονομική πολιτική. Η Γενική Συνέλευση καλείται να εκλέξει το Διοικητικό Συμβούλιο το οποίο συγκεντρώνει οκτώ δημάρχους οι οποίοι συνεδριάζουν τουλάχιστον μία φορά το χρόνο. Το Διοικητικό Συμβούλιο εκλέγει τον Πρόεδρο του Οργανισμού από τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου. Η Γενική Γραμματεία προεδρεύεται από τον Γενικό Γραμματέα ο οποίος λαμβάνει το διορισμό του από τη Γενική Συνέλευση. Η Γενική Γραμματεία κατατάσσεται σε επτά Περιφερειακές Γραμματείες που λειτουργούν ως σύνδεσμος μεταξύ των κρατών μελών σε μια συγκεκριμένη περιοχή και της Γενικής Γραμματείας.

Στόχοι

Ο Οργανισμός ενθαρρύνει την εφαρμογή της Σύμβασης του 1972 για την Παγκόσμια Κληρονομιά που ενέκρινε η UNESCO. Ανακουφίζει από τη συνεργασία και την ανταλλαγή εμπειριών και πληροφοριών μεταξύ των μελών της τόσο σε περιφερειακό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Ο Οργανισμός εξουσιοδοτεί τα μέλη του να υιοθετούν και να βελτιώνουν τις μεθόδους διαχείρισης σχετικά με τα συγκεκριμένα κριτήρια που απαιτούνται για την αναγνώριση ενός τόπου που έχει αναγνωριστεί από την UNESCO ως χώρος πολιτιστικής κληρονομιάς. Συνεργάζεται περαιτέρω με οργανισμούς που επιδιώκουν παρόμοιους στόχους και διευκολύνει την αίσθηση της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών της.

Παραδείγματα πόλεων παγκόσμιας κληρονομιάς

Ο Δήμος Lamu στην Κένυα χρονολογείται από τον 12ο αιώνα. Είναι το σπίτι σε πολλά ιστορικά αξιοθέατα όπως το Φρούριο Lamu και το Γερμανικό Ταχυδρομείο. Η αρχιτεκτονική της πόλης διαθέτει στενά δρομάκια που είναι μια σύντηξη από τις περσικές, αφρικανικές, ινδικές και αραβικές επιρροές. Στη Συρία, ο Δήμος Χαλεπίου αναγνωρίζεται ως ένας από τους παλαιότερους κατοίκους του κόσμου. Έχοντας εγκατασταθεί το 5000 π.Χ., το Χαλέπι έχει μια πλούσια και μακρά ιστορία. Η πόλη του Κιότο στην Ιαπωνία υπήρξε η πρωτεύουσα της Ιαπωνίας για πάνω από 1.000 χρόνια. Τα πολυάριθμα ιστορικά μνημεία του Κιότο διαθέτουν ιερά Shinto, βουδιστικούς ναούς και κάστρο. Η πόλη του Μπέργκεν στη Νορβηγία μπορεί να έχει κατοικηθεί ήδη από τη δεκαετία του '20. Είναι το σπίτι στο Bryggen, το οποίο είναι ένα παλιό αποβάθρα φημισμένο για τους αρχαίους οικισμούς του με μακρά αποβάθρα σπίτια και στενά περάσματα.