Τι είναι η εξόρυξη αστεροειδών;

Η εξόρυξη αστεροειδών αναφέρεται στην εξόρυξη ορυκτών και άλλων πρώτων υλών από μικρούς πλανήτες και αστεροειδείς στο διάστημα. Ορισμένες από τις πρώτες ύλες που βρέθηκαν κατά την εξόρυξη αστεροειδών περιλαμβάνουν: αργύρου, χρυσού, πλατίνας, ροδίου, νικελίου, αλουμινίου, μαγγανίου, σιδήρου και κοβαλτίου (μεταξύ άλλων). Τα ορυκτά και άλλα υλικά που εξορύσσονται στο διάστημα θα μπορούσαν είτε να χρησιμοποιηθούν στο διάστημα ως προωθητικά πυραύλων είτε ως δομικά υλικά. Επιπλέον, αυτά τα υλικά μπορούν επίσης να σταλούν στη Γη για χρήση και πώληση. Επί του παρόντος, ωστόσο, το κόστος της εξόρυξης αστεροειδών και της μεταφοράς υλικών απαγορεύει αυτήν την πρακτική. Οι τεχνικές εξακολουθούν να αναπτύσσονται και οι πιθανές τοποθεσίες εξόρυξης εξακολουθούν να αποτελούν αντικείμενο έρευνας. Η ζήτηση για εξόρυξη αστεροειδών συνεχίζει να αυξάνεται καθώς οι φυσικοί πόροι στη Γη γίνονται ολοένα και πιο σπάνιοι.

Επιλέγοντας τους αστεροειδείς για εξόρυξη

Ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες που πρέπει να καθορίσουν οι επιστήμονες είναι ο τρόπος επιλογής του σωστού αστεροειδούς ή του μικρού πλανήτη για εξόρυξη. Ο χρόνος ταξιδιού και η αλλαγή ταχύτητας είναι δύο παράγοντες που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην απόφαση αυτή. Οι αστεροειδείς που βρίσκονται πλησιέστερα στη Γη έχουν επιλεγεί για τις πρώτες πειραματικές προσπάθειες εξόρυξης. Τα υλικά που εξάγονται από αυτούς τους πρώτους αστεροειδείς θα χρησιμοποιηθούν σε χωριστές βάσεις για να μειωθεί το κόστος μεταφοράς αντικειμένων στην τροχιά της Γης.

Οι τρεις κύριοι τύποι αστεροειδών που προσδιορίζονται ως πιθανές τοποθεσίες εξόρυξης περιλαμβάνουν: τύπου C, τύπου S και τύπου Μ :

Οι αστεροειδείς τύπου C διατηρούν μεγάλη ποσότητα νερού, που θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση του κόστους μιας αποστολής εξόρυξης. Αυτοί οι αστεροειδείς έχουν επίσης υψηλά επίπεδα φωσφόρου και οργανικού άνθρακα, που απαιτούνται για την παραγωγή λιπασμάτων καλλιέργειας.
Οι αστεροειδείς τύπου S δεν συγκρατούν πολύ νερό. Ωστόσο, είναι πιο πιθανό να έχουν μια μεγάλη ποικιλία ορυκτών για εξαγωγή. Για παράδειγμα, ένας μικρός αστεροειδής μπορεί να παράσχει 1.433 εκατομμύρια λίβρες μετάλλου, όπως το νικέλιο ή το κοβάλτιο, με 110 λίβρες αυτού του πολύτιμου μετάλλου, όπως ο χρυσός ή η πλατίνα. Αυτή η ποικιλία θα βοηθήσει στην αντιστάθμιση του αυξημένου κόστους εξόρυξης του αστεροειδούς.
Οι αστεροειδείς τύπου M είναι πολύ πιο δύσκολο να βρεθούν, ωστόσο, κατέχουν 10 φορές τη ποσότητα μετάλλου που βρίσκεται σε αστεροειδή τύπου S.

Κανονισμοί εξόρυξης αστεροειδών

Όπως συμβαίνει με όλες τις προσπάθειες εξόρυξης (ιδιαίτερα αυτές που έχουν διεθνή χαρακτήρα), υπάρχουν ορισμένοι κανονισμοί που θα βοηθούσαν στη διαχείριση της διαχείρισης των αστεροειδών και θέματα ασφάλειας. Το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Εξωτερικά Διαστημικά Θέματα έχει θεσπίσει πέντε διεθνείς διαστημικές συνθήκες και πέντε δηλώσεις που συμβάλλουν στον καθορισμό του διεθνούς διαστημικού δικαίου. Αυτά τα νομικά έγγραφα ασχολούνται με θέματα όπως η ελευθερία για εξερεύνηση, ο έλεγχος των όπλων, η ευθύνη για ζημιές, η διάσωση αστροναυτών, η εγγραφή σε διαστημικές δραστηριότητες και οι διαπραγματεύσεις για τις συγκρούσεις. Ο εξωτερικός χώρος θεωρείται ουδέτερη περιοχή που δεν ανήκει σε καμία συγκεκριμένη χώρα.

Τόσο η Συνθήκη για το Εξωτερικό Διάστημα όσο και η Συμφωνία Σελήνης εξετάζουν το ζήτημα της εξόρυξης αστεροειδών. Και τα δύο αυτά νομικά έγγραφα επιτρέπουν την εξαγωγή και την ιδιωτική ιδιοκτησία των εξορυσσόμενων φυσικών πόρων. Από τις δύο αυτές συνθήκες, η Συνθήκη για το Διάστημα είναι ευρύτερα αποδεκτή και συμφωνηθεί από τη Συμφωνία Σελήνης. Η Συνθήκη για το Εξωτερικό Διάστημα θεσπίστηκε το 1967 μετά από μια δεκαετία διεθνών συζητήσεων μεταξύ περίπου 100 χωρών. Αυτό το έγγραφο εκθέτει την ιδέα ότι ο χώρος ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα και ότι όλες οι χώρες έχουν το δικαίωμα να διερευνήσουν και να χρησιμοποιήσουν υλικά από το διάστημα όσο ωφελεί την ανθρωπότητα. Μία από τις μεγαλύτερες επικρίσεις αυτού του εγγράφου είναι ότι η έννοια της ανθρωπότητας δεν έχει καθοριστεί σαφώς.