Ποιες χώρες συνορεύουν με τον Παναμά;

Η Δημοκρατία του Παναμά είναι έθνος της Κεντρικής Αμερικής που εκτείνεται σε έκταση 29.111 τετραγωνικών μιλίων. Οι ανθρώπινες κοινωνίες ζουν στα σύνορα του Παναμά από το 2500 π.Χ. Πριν από την άφιξη των Ευρωπαίων στην περιοχή, ορισμένες κοινότητες άσκησαν την επιρροή τους στον Παναμά όπως ο Chibchan, ο Cueva και ο Chocoan. Οι πιο κυρίαρχες ήταν οι Cueva και έπαιξαν τεράστιο ρόλο στη διαμόρφωση των συνόρων του Παναμά. Κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατίας, ο Παναμάς ήταν υπό τον έλεγχο των Ισπανών και είχαν επίσης τεράστιο αντίκτυπο στη μορφή των συνόρων του Παναμά. Σήμερα, τα χερσαία σύνορα του Παναμά καλύπτουν απόσταση περίπου 427 μιλίων. Ο Παναμάς μοιράζεται τα όρια της γης με δύο έθνη της Κόστα Ρίκα και της Κολομβίας.

Σύνορα Παναμά-Κολομβίας

Ο Παναμάς και η Κολομβία χωρίζονται από σύνορα μήκους περίπου 139 μιλίων που βρίσκεται στη νοτιοανατολική άκρη του Παναμά. Υπάρχουν αρκετές πόλεις που βρίσκονται στην πλευρά του Παναμά στα σύνορα με μερικές από τις πιο σημαντικές είναι η Santa Cruz de Cana, η Boca de Cupe και η Yavize. Οι πόλεις που βρίσκονται στην κολομβιανή πλευρά των συνόρων περιλαμβάνουν τους Jurado, Yarumal και Monteria. Τα σύνορα μεταξύ των δύο εθνών είναι ένα από τα πιο κρίσιμα διεθνή σύνορα, καθώς σηματοδοτεί τον διαχωρισμό μεταξύ Κεντρικής Αμερικής και Νότιας Αμερικής.

Ιστορία του συνόρου Παναμά-Κολομβία

Τα σύνορα μεταξύ Παναμάς και Κολομβίας χρονολογούνται από τον 14ο αιώνα όταν και οι δύο χώρες ήταν υπό τον έλεγχο της ισπανικής κυβέρνησης. Ο ισπανός μονάρχης εξέδωσε ένα βασιλικό διάταγμα που αποσκοπούσε να χωρίσει την κυβέρνηση Nueva Andalucía από την κυβέρνηση της Castilla de Oro. Το βασιλικό διάταγμα βασίστηκε στον ποταμό Atrato ως το κύριο σημείο διαχωρισμού των δύο κυβερνήσεων. Αφού και τα δύο έθνη κέρδισαν την ανεξαρτησία τους, τα όρια πέρασαν από μια σημαντική αλλαγή. Εκπρόσωποι της κολομβιανής κυβέρνησης και της κυβέρνησης του Παναμά συναντήθηκαν στη Μπογκοτά και υπέγραψαν τη Συνθήκη Βικτώρια-Βέλεζ, η οποία περιγράφει λεπτομερώς τη θέση των σημερινών συνόρων. Κατά την απόφαση για τη θέση των συνόρων, οι εκπρόσωποι βασίστηκαν στον κολομβιανό νόμο που ψηφίστηκε το 1855. Κατά την υπογραφή της συνθήκης, η κυβέρνηση του Παναμά εκπροσωπήθηκε από τον Νικολά Βικτώρια ενώ ο Jorge Velez εκπροσώπησε την κολομβιανή κυβέρνηση.

Το Darien Gap

Το Darien Gap είναι ένα από τα πιο γνωστά χαρακτηριστικά που βρίσκονται κατά μήκος των συνόρων μεταξύ του Παναμά και της Κολομβίας. Στον Παναμά το χάσμα είναι μέρος της επαρχίας Darien, ενώ στην Κολομβία ανήκει στο τμήμα Choco. Ένα από τα σημαντικά χαρακτηριστικά του Darien Gap είναι το Εθνικό Πάρκο Darien που εκτείνεται πάνω από το 90% των συνόρων μεταξύ των δύο χωρών. Το Darien Gap είναι σημαντικά υποανάπτυκτη εξαιτίας της παρουσίας βάλτων και δασών. Το ανεπαρκώς ανεπτυγμένο σύστημα υποδομών καθιστά δύσκολο για τους ανθρώπους να περάσουν το κενό. Τα περισσότερα από τα οχήματα που διασχίζουν το κενό θεωρούνται οχήματα εκτός δρόμου. Λόγω της σημασίας του εθνικού πάρκου Darien, η UNESCO την κήρυξε παγκόσμια κληρονομιά.

Θέματα κατά μήκος των συνόρων

Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα κατά μήκος των συνόρων επήλθε το 2016, όταν η κυβέρνηση του Παναμά αποφάσισε να κλείσει μέρος των συνόρων εξαιτίας της υπερχείλισης παράνομων μεταναστών, ιδιαίτερα από την Αφρική και την Κούβα. Αφού οι κυβερνήσεις της Νικαράγουας και της Κόστα Ρίκα έκλεισαν τα σύνορά τους, η κυβέρνηση του Παναμά αποφάσισε να εμποδίσει τους Κούβους μετανάστες να διασχίσουν τα σύνορά τους. Το πιο άμεσο αποτέλεσμα του κλεισίματος ήταν ο σημαντικός αριθμός των μεταναστών που είχαν κολλήσει στην πόλη Turbo. Πολλοί από τους μετανάστες που είχαν κολλήσει στην περιοχή ζήτησαν από την κυβέρνηση της Κολομβίας να τις μεταφέρει στο Μεξικό.

Σύνορα του Παναμά-Κόστα Ρίκα

Ο Παναμάς και η Κόστα Ρίκα χωρίζονται από ένα σύνορο μήκους περίπου 211 μιλίων που βρίσκεται στη δυτική άκρη του Παναμά. Υπάρχουν αρκετές πόλεις που βρίσκονται στην πλευρά του Παναμά των συνόρων με μερικά από τα πιο γνωστά είναι Punta Burica, Volcan, και La Concepcion. Τα σύνορα μεταξύ του Παναμά και της Κόστα Ρίκα καθορίστηκαν το 1941, αφού εκπρόσωποι και των δύο εθνών υπέγραψαν τη συνθήκη Echandi-Fernandez του 1941. Η κυβέρνηση της Κόστα Ρίκα εκπροσωπήθηκε από τον Alberto Echandi Montero, ο οποίος τότε ήταν ο υπουργός Εξωτερικών. Η κυβέρνηση του Παναμά, από την άλλη, εκπροσωπήθηκε από τον πρέσβη Ezequiel Fernández Jaén. Η συνθήκη υπογράφηκε για να επιλύσει μια συνοριακή διαφορά που είχε επηρεάσει τη σχέση μεταξύ των δύο εθνών.

Συνοριακή διαμάχη με την Κόστα Ρίκα

Ο Παναμάς και η Κόστα Ρίκα συμμετείχαν σε συνοριακή διαμάχη κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα. Εκείνη την εποχή, ο Παναμάς ήταν μέρος της Δημοκρατίας της Νέας Γρενάδας και η Δημοκρατία ισχυρίστηκε ότι στην επικράτειά της περιλαμβανόταν ολόκληρη η ακτή του Κουνουπιδιού. Η Κόστα Ρίκα διεκδίκησε επίσης τμήμα της περιοχής ως τμήμα της επικράτειάς της. Μετά το διαχωρισμό του Παναμά από τη δημοκρατία, οι ηγέτες προσπάθησαν να διαπραγματευτούν τη θέση των συνόρων με την κυβέρνηση της Κόστα Ρίκα. Αρχικά, οι κυβερνήσεις των δύο χωρών υπέγραψαν τη συνθήκη Pacheco-de La Guardia, ωστόσο, η κυβέρνηση της Κόστα Ρίκα δεν επικύρωσε τη συμφωνία, κυρίως λόγω της επιρροής που άσκησαν οι αμερικανικές εταιρείες μπανάνας.

Αμερικανική παρέμβαση στη συνοριακή διαφορά

Το 1910, εκπρόσωποι και των δύο κυβερνήσεων συναντήθηκαν στην Ουάσιγκτον και υπέγραψαν τη Σύμβαση Αντερσον-Πορρά. Μετά την υπογραφή της σύμβασης, το θέμα τέθηκε ενώπιον του Edward Douglas White, ο οποίος τότε ήταν πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Douglas White εξέδωσε μια διακήρυξη γνωστή ως White Judgment, την οποία απέρριψε η κυβέρνηση του Παναμά. Οι προσπάθειες της κυβέρνησης της Κόστα Ρίκα για την εφαρμογή της απόφασης εξάρθρωσαν την κυβέρνηση του Παναμά και οδήγησαν στον πόλεμο του Κοτο. Μια άλλη συνθήκη που επιχείρησε να επιλύσει τη διαφορά ήταν το πρωτόκολλο Castro-Guizado του 1928 το οποίο τελικά απορρίφθηκε από την κυβέρνηση της Κόστα Ρίκα. Το 1938 προτάθηκε μια άλλη συνθήκη, η Συνθήκη Zúñiga-de la Espriella, η οποία αντιμετώπισε σημαντική αντίθεση από τον λαό της Κόστα Ρίκα. Τέλος, το 1941 υπογράφηκε η συνθήκη Echandi-Fernandez για την επίλυση της συνοριακής διαφοράς.

Ασφάλεια στα σύνορα στον Παναμά

Η κυβέρνηση του Παναμά έχει επενδύσει τεράστια ποσά για να διατηρήσει τα σύνορά της ασφαλή. Η Παναμάς συνοριακή περιπολία είναι ένας από τους οργανισμούς που επωφελήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από την αυξημένη χρηματοδότηση. Ο Παναμάς συνεργάζεται επίσης με τους γείτονές του για να κρατήσει τα σύνορά του ασφαλή.