Ποια ήταν η Αχαϊκή Συμμαχία;
Η Αχαϊκή Συμμαχία ή η Ένωση των Αχαιών ήταν μια ένωση ελληνικών πόλεων-κρατών από την Κεντρική Πελοπόννησο και το βόρειο τμήμα της Ελλάδας κατά την Ελληνιστική εποχή. Η συνομοσπονδία πήρε το όνομά της από την Αχαΐα στη βορειοδυτική Πελοπόννησο. Η πρώτη ένωση ιδρύθηκε τον 5ο αιώνα π.Χ. και ο δεύτερος ήταν το 280 π.Χ. Το πρωτάθλημα συνέβαλε στην επέκταση της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας στην Ελλάδα καθώς η πρωταθλήτρια υποστήριζε τη Ρώμη και ήταν εναντίον του Αντιγονιδίου Μακεδονίας. Οι Ρωμαίοι κατέληξαν να κατακτούν και να διαλύουν το πρωτάθλημα κατά τη διάρκεια του Αχαιού πολέμου το 146 π.Χ.
Σχηματισμός της Αχαϊκής Συμμαχίας
Το πρώτο Αχαϊκό πρωτάθλημα ιδρύθηκε τον 5ο αιώνα π.Χ. και αποτελούταν από πόλεις-κράτη από τη βορειοδυτική Πελοπόννησο. Το πρωτάθλημα κατέστρεψε γύρω στον 4ο αιώνα με την καταστροφή του Helike, που ήταν η πρωτεύουσα, από ένα τσουνάμι και ένα σεισμό το 373 π.Χ. Αυτό ήταν γνωστό ως Κλασική ένωση. Το δεύτερο πρωτάθλημα ιδρύθηκε το 280 π.Χ. από τις κοινότητες Πάτρα, Δύμη, Τριταιά και Φαράες και ήταν γνωστό ως Ελληνιστικό πρωτάθλημα. Το Αίγιο εντάχθηκε στις ιδρυτικές κοινότητες το 275 π.Χ. Η συνομοσπονδία συγκροτήθηκε από αρκετές ηπειρωτικές πόλεις, αλλά μερικές μεσογειακές πόλεις-κράτη όπως η Κυδωνία αποφάσισαν να ενταχθούν. Το πρωτάθλημα αυξήθηκε με την πάροδο του χρόνου ώστε να συμπεριλάβει ολόκληρη την κεντρική περιοχή των Αχαιών και είχε περίπου 11 μέλη μέχρι το τέλος των δέκα ετών. Ο Aratus ήταν ο κορυφαίος πολιτικός στο πρωτάθλημα. Η πρωτεύουσα του πρωταθλήματος ήταν ο Αίγων, και οι γλώσσες που μιλούσαν ήταν Αχαιοί Δωρικοί Koine και Koine Greek.
Κυβέρνηση και στρατό
Η κυβέρνηση του συνδικάτου απαρτίζεται από μια συνέλευση πολιτών, ένα μικρό συμβούλιο και έναν στρατηγό / στρατηγό. Ο στρατηγός ήταν ο επικεφαλής του στρατού του πρωταθλήματος και πριν από το 251 π.Χ. υπήρχαν δύο εκλεγμένοι στρατηγοί αλλά αυτό άλλαξε σε ένα. Ο γενικός εκλέχθηκε ετησίως από τη συνέλευση των πολιτών. Ο στρατηγός θα μπορούσε να κατέχει το γραφείο χωριστά, αλλά όχι σε διαδοχική σειρά. Γραμματέας βοήθησε τον στρατηγό και ένα διοικητικό συμβούλιο αποτελούμενο από δέκα απομιουργούς, έναν διοικητή ιππικού, έναν ναύαρχο και υποκεφάλους που διοικούσαν σε στρατιωτικές περιοχές. Το γραφείο του ηγέτη δόθηκε σε διάφορους βασιλιάδες σε διαφορετικούς χρόνους στην ιστορία του πρωταθλήματος. Θεωρείται ότι ο ηγέτης είχε διοίκηση επί της ξηράς και της θάλασσας, αλλά στην πραγματικότητα η θέση φάνηκε να είναι τιμητική υποχρέωση του κατόχου να συνεισφέρει κεφάλαια στο πρωτάθλημα για να στηρίξει το στρατό του πρωταθλήματος. Η συνέλευση των πολιτών έλαβε αποφάσεις σχετικά με το πρωτάθλημα και συνήλθαν τέσσερις φορές το χρόνο στο Αιγίου. Το πρωτάθλημα θεωρήθηκε δημοκρατία, αλλά στην πραγματικότητα ελέγχθηκε από λίγες ελίτ. Οι πλούσιοι ήταν αυτοί που κυριάρχησαν στις συνελεύσεις, καθώς ήταν δύσκολο να ταξιδέψουν στο Αιγίου. Το 217, το πρωτάθλημα κρατούσε έναν σταθερό στρατό των μισθοφόρων των 8.000 ποδιών και των 5.000 με άλογο. Ο μόνιμος στρατός ήταν μια προσθήκη σε έναν στρατό πολιτών στρατιωτών 3.000 ποδιών και 300 σε άλογο. Το Άργος και η Μέγαπολη συνεισέφεραν 500 στρατιώτες και 50 στρατιώτες σε ένα άλογο στον στρατό πολίτη.
