Οι κορυφαίες χώρες που παράγουν λωτός στον κόσμο

Τι είναι το λωτός;

Η λωτός είναι ένα δέντρο που καλλιεργεί φρούτα που ανήκει στο γένος του Διόσπηρου μέσα στην οικογένεια Ebenaceae . Παρόλο που η λωτός εξακολουθεί να χωρίζεται σε διάφορα είδη, το πιο συνηθισμένο βρώσιμο είδος είναι η ιαπωνική ποικιλία. Το ομαλό εξωτερικό του φρούτου αυτού μπορεί να βρεθεί οπουδήποτε από ένα ελαφρώς κιτρινωπό πορτοκαλί σε ένα σκούρο κοκκινωπό πορτοκαλί χρώμα. Αυξάνεται με διάμετρο μεταξύ 0, 59 και 3, 54 ίντσες. Άλλες βρώσιμες ποικιλίες περιλαμβάνουν: ημερομηνία-δαμάσκηνο, αμερικανικό, μαύρο, βελούδο-μήλο, ινδική, και το Τέξας.

Η γεύση της μπορεί να χαρακτηριστεί ως στυπτική (λόγω υψηλού επιπέδου τανινών) ή μη στυπτική. Η στυπτική ποικιλία μπορεί να καταναλωθεί μόνο όταν ωριμάσει πλήρως, ενώ το μη στυπτικό μπορεί να καταναλωθεί ενώ ο καρπός είναι ακόμα σταθερός. Το περικόνιο ήταν γνωστό από τους αρχαίους Έλληνες ως το "καρπό των θεών".

Καλλιέργεια Πέρκας

Κατά μέσο όρο, το δέντρο λωτός μεγαλώνει σε ύψος άνω των 32 ποδιών και διαρκεί από 5 έως 6 χρόνια για να παράγει καρπούς σε εμπορικό επίπεδο. Τα δέντρα λουλουδιών, ιδιαίτερα η ιαπωνική ποικιλία, ευδοκιμούν σε υποτροπικά και ακόμη και εύκρατα κλίματα. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, μπορεί να ανεχθεί θερμοκρασίες τόσο χαμηλές όσο 10 ° Fahrenheit. Οι καλλιέργειες λυματολάσπης απαιτούν καλά στραγγιζόμενα εδάφη και δεν ανέχονται υψηλά επίπεδα αλατιού. Για να παράγουν γερά φρούτα, αυτές οι οπωρώνες χρειάζονται μεταξύ 3 και 4 ποδιών ελεγχόμενου νερού άρδευσης επιπλέον των φυσικών βροχοπτώσεων. Κατά τον χρόνο συγκομιδής, ο καρπός συλλέγεται και τοποθετείται σε κουβάδες για να αποφευχθεί ο μώλωπας.

Χρήσεις για το λικέρ

Το λωτός χρησιμοποιείται κυρίως για γαστρονομικούς σκοπούς και κυρίως καταναλώνεται ωμό. Άλλες παρουσιάσεις περιλαμβάνουν αποξηραμένα και μαγειρεμένα. Όταν τρώγονται ωμά, οι περισσότεροι άνθρωποι δαγκώνουν σε αυτό σαν μήλο, αν και άλλοι προτιμούν να ξεφλουδίσουν τα φρούτα. Σε αρκετές ασιατικές χώρες, ο καρπός συγκομίζεται και στεγνώνει έξω. Σ 'αυτή τη μορφή τρώγεται σαν σνακ ή επιδόρπιο. Στην Κορέα, ωστόσο, αυτή η αποξηραμένη λωτός είναι η βάση για ένα πικάντικο ποτό και όταν ζυμώνονται, ένα ξύδι. Τα φύλλα του λωτός χρησιμοποιούνται για την παρασκευή φυτικών τσαγιού. Τα φρέσκα φρούτα χρησιμοποιούνται συχνά σε κέικ, μπισκότα, πουτίγκα και πίτες σε όλη τη Βόρεια Αμερική.

Κορυφαίοι παραγωγοί λιβανιού του κόσμου

Το 2013, η παγκόσμια παραγωγή της λωτός έχει φθάσει 4, 6 εκατομμύρια τόνους. Οι τρεις κορυφαίες χώρες που παράγουν λωτός λυκίσκου συζητούνται παρακάτω:

Κίνα

Η παραγωγή στην Κίνα αντιπροσώπευε το 43% αυτού του συνόλου με 2 εκατομμύρια τόνους παραγόμενους. Η συνηθέστερα συγκομιδή λωτός εδώ είναι η προαναφερθείσα ιαπωνική ποικιλία. Μεγάλες εκτάσεις παραγωγής λωτός μπορεί να βρεθεί κατά μήκος του ποταμού Κίτρινο και καλύπτει περίπου 254 τετραγωνικά μίλια. Από αυτό το μεγάλο ποσοστό παραγωγής, το 70% έως 80% πωλείται ως νωπό φρούτο. Το υπόλοιπο επεξεργάζεται.

Νότια Κορέα

Ο δεύτερος κορυφαίος παραγωγός λωτός στον κόσμο είναι η Νότια Κορέα, η οποία παράγει μόλις 3 εκατομμύρια τόνους. Η λωτός έχει μια ιδιαίτερη πολιτιστική αξία σε αυτή τη χώρα και θεωρείται συμβολικός καρπός εξαιτίας της πικρής έως γλυκιάς μεταμόρφωσής της. Ο γεωργικός κλάδος σε αυτή τη χώρα προσπαθεί ενεργά να βελτιώσει την παραγωγή λωτός. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, το 2004, η Κορέα αύξησε σημαντικά τις εξαγωγές της λωτός στο Χονγκ Κονγκ.

Ιαπωνία

Η Ιαπωνία παίρνει το νούμερο 3 με ένα επίπεδο παραγωγής 26 εκατομμυρίων τόνων, ακριβώς ντροπαλό της Νότιας Κορέας. Αυτός ο αριθμός δεν αντιπροσωπεύει αύξηση και στην πραγματικότητα παραμένει ο ίδιος από τα ποσοστά παραγωγής του 2002. Οι πρωταρχικές θέσεις για την παραγωγή λωτός περιλαμβάνουν τους ακόλουθους νομούς: Wakayama, Fukuoka, Nara και Gifu. Η πλειοψηφία της λωτός που παράγεται στην Ιαπωνία πωλείται τοπικά, αν και μικρές ποσότητες εξάγονται στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας.