Κοντά στο Μπελίζ Κίερο - Απειλούμενη με παγκόσμια κληρονομιά της UNESCO

Μπέρμιντ φραγμός αποθεμάτων υφάλων

Προστέθηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 1996, το Reserve Barrier Barrier του Μπελίζ καλύπτει περίπου 237.962 στρέμματα στα ανοικτά των ακτών του Μπελίζε και φιλοξενεί το μεγαλύτερο σύστημα κοραλλιογενών υφάλων στο βόρειο ημισφαίριο. Στην περιοχή υπάρχουν 7 προστατευόμενες περιοχές που περιλαμβάνουν εθνικά πάρκα, θαλάσσια αποθέματα και φυσικά μνημεία. Ζώντας ανάμεσα στις ατολές, τα μαγγρόβια δάση, τους αμμόλοφους, τις λιμνοθάλασσες και τις εκβολές ποταμών είναι μια σειρά απειλούμενων ειδών, συμπεριλαμβανομένων των πράσινων χελωνών, των αμερικανικών θαλάσσιων κροκοδείλων και των μαντειών. Τα πτηνά, όπως το κόκκινο ποδόσφαιρο και το καφέ μπομπονιέρες, βασίζονται σε αυτή τη θέση για φαγητό και φωλιά. Αυτό το οικοσύστημα προστατεύτηκε επειδή θεωρείται ένα από τα καλύτερα παραδείγματα του είδους του στην περιοχή λόγω της πολύ διαφορετικής του μορφής των τύπων υφάλων. Συνολικά, πάνω από 65 είδη κοραλλιών, 350 είδη μαλακίων και 500 είδη ψαριών μπορούν να βρεθούν εδώ.

Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Λόγω της ευρείας ποικιλίας της θαλάσσιας ζωής, το Belize Barrier Reef Reserve είναι ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός. Οι κοινές τουριστικές δραστηριότητες περιλαμβάνουν καταδύσεις, κολύμβηση με αναπνευστήρα, ιστιοπλοΐα, καγιάκ και ψάρεμα. Στα νησιά, οι επισκέπτες μπορούν επίσης να κάνουν πεζοπορία, ιππασία, παρατήρηση πουλιών και να εξερευνήσουν αρχαιολογικά ευρήματα. Αυτό το απόθεμα αποτελεί τον τουριστικό προορισμό νούμερο 1 στη Μπελίζ και λαμβάνει περίπου 130.000 επισκέπτες το χρόνο.

Περιβαλλοντικές Απειλές

Η ποικιλομορφία αυτού του χώρου παγκόσμιας κληρονομιάς απειλείται από διάφορους παράγοντες. Μεγάλα πλήθη τουριστών και των πλοίων που έρχονται στο διαταράσσουν τον περιβάλλοντα βιότοπο, βλάπτουν τα κοράλλια και ρυπαίνουν τα νερά. Επιπλέον, η παγκόσμια αλλαγή του κλίματος μεταβάλλει γρήγορα τις θερμοκρασίες του ωκεανού, σκοτώνει τη θαλάσσια ζωή και προκαλεί λεύκανση των κοραλλιών. Η λεύκανση των κοραλλιών προκαλεί στρες στα κοράλλια στα οποία αποκρίνονται, χάνοντας τη χρωστική ουσία των αλγών, περιορίζοντας έτσι την ικανότητα ανάπτυξης τους. Ταυτόχρονα, η αλλαγή του κλίματος προκαλεί αυξημένο αριθμό τυφώνων στην περιοχή, οι οποίες αφήνουν ανεπανόρθωτες ζημιές στο οικοσύστημα. Άλλες απειλές για το σύστημα υφάλων περιλαμβάνουν: τον κλάδο της αλιείας, την ανάπτυξη των ακτών, την εξερεύνηση πετρελαίου και φυσικού αερίου και τη θαλάσσια ρύπανση.

Προσπάθειες διατήρησης

Δεδομένης της σημασίας του οικοσυστήματος αυτού του φραγμού και του ευάλωτου χαρακτήρα του, έχουν ληφθεί πρόσθετες προσπάθειες διατήρησης. Το 2010, το Μπελίζ έγινε η πρώτη χώρα που απαγόρευσε την αλιεία με τράτες βυθού, μια πρακτική αλιείας που σέρνει ένα δίχτυ σε όλο τον ωκεανό για να αλιεύει είδη όπως γαρίδες, γάδο και καλαμάρια. Σε μια άλλη κίνηση που αποσκοπούσε στη διατήρηση αυτού του εύθραυστου οικοσυστήματος, η χώρα απαγόρευσε επίσης τις υπεράκτιες γεωτρήσεις σε απόσταση 1 χιλιομέτρου από τα αποθεματικά σύνορα.

Ολόκληρος ο κοραλλιογενής ύφαλος εκτείνεται βόρεια στα ύδατα στα ανοικτά των ακτών του Μεξικού και στα νότια σχεδόν στα σύνορα της Γουατεμάλας. Το μέγεθός του καθιστά δύσκολη τη διαχείριση των προσπαθειών διατήρησης. Εξαιτίας αυτού, η κυβέρνηση του Μπελίζ έχει συνάψει συνεργασίες με μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) προκειμένου να υλοποιήσουν καλύτερα σχέδια διατήρησης. Δεν είναι απαραίτητη μόνο η βοήθεια των ΜΚΟ, αλλά και η συνεργασία μεταξύ κυβερνητικών υπηρεσιών. Διάφοροι οργανισμοί είναι υπεύθυνοι για την ανάπτυξη των ακτών και για να διατηρήσουν τη διατήρηση στην πρωτοπορία των προσπαθειών τους, η κυβέρνηση έχει επίσης δημιουργήσει την Αρχή Διαχείρισης της Παράκτιας Ζώνης και το Ινστιτούτο προκειμένου να εξασφαλίσει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για την προστασία του ύφαλου. Η διατήρηση αυτού του υφάλου φραγμού είναι υψίστης σημασίας και απαιτεί κοινή προσπάθεια μεταξύ των ΜΚΟ και των κυβερνητικών υπηρεσιών.