Γονόρροια Γεγονότα: Ασθένειες του Κόσμου

Περιγραφή

Η γονόρροια είναι μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη που επηρεάζει τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες. Προκαλείται από τη μόλυνση με βακτήρια Neisseria gonorrhoeae . Οι άνδρες με γονόρροια συχνά εμφανίζουν μια αίσθηση καψίματος κατά την ούρηση και μπορεί να υπάρχει λευκή, κίτρινη ή πράσινη αποβολή από το πέος, καθώς και πιθανή διόγκωση των όρχεων. Για τις γυναίκες, υπάρχει αυξημένη κολπική έκκριση και αιμορραγία μεταξύ περιόδων, καθώς και πόνος κατά την ούρηση. Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου Νόσων (CDC), το ορθό μπορεί επίσης να μολυνθεί τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες, οδηγώντας σε έγχρωμες εκκενώσεις, πρωκτική φαγούρα, πόνο, αιμορραγία και οδυνηρές κινήσεις του εντέρου.

Μετάδοση

Η γονόρροια μεταδίδεται από μολυσμένο άτομο σε άλλο όταν τα δύο άτομα ασχολούνται με το σεξ χωρίς προφύλαξη, είτε πρόκειται για κολπικό, στοματικό ή πρωκτικό σεξ. Η μετάδοση συμβαίνει επίσης όταν τα σεξουαλικά παιχνίδια, όπως οι δονητές, μοιράζονται χωρίς να καθαρίζονται ή με άλλο τρόπο καλύπτονται με προφυλακτικό ή άλλη εξωτερική προστασία. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Σεξουαλικής Υγείας (ASHA), η μετάδοση γονόρροιας εμφανίζεται επίσης όταν η βλεννογόνος μεμβράνη, το μαλακό δέρμα που καλύπτει όλα τα σωματικά ανοίγματα συμπεριλαμβανομένου του κόλπου και του πρωκτού, έρχεται σε επαφή με τις εκκρίσεις βλεννογόνου μολυσμένου ατόμου, όπως το κολπικό υγρό ή το σπέρμα. Ακόμα και γυναίκες που δεν είχαν πρωκτικό σεξ μπορούν να συστέλλονται με γονόρροια μέσω του πρωκτού ή του ορθού, δεδομένου ότι αυτές οι γυναίκες σκουπίζουν με χαρτί υγείας ή με κολπικά μαντηλάκια που έχουν προηγουμένως έρθει σε επαφή με τους μολυσμένους τους κόλπους.

Θανατηφόρα

Αν και τα ποσοστά λοιμώξεων γονορρευμάτων παραμένουν σε άνοδο, υπάρχουν σχετικά λίγοι θάνατοι που αναφέρθηκαν από την ασθένεια, ειδικά στον ανεπτυγμένο κόσμο. Μια νέα απειλή έλαβε χώρα το 2012, όταν το CDC ανέφερε ένα νέο στέλεχος γονόρροιας που είχε αναπτυχθεί και ότι ήταν ανθεκτικό στα αντιβιοτικά φάρμακα και άλλες διαθέσιμες σήμερα θεραπείες. Αν δεν αφεθεί για άντρες, σύμφωνα με το ASHA, η γονόρροια μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή του αδένα του προστάτη και επιδιδυμίδα, υπογονιμότητα και ουλές της ουρήθρας, με αποτέλεσμα τη στένωση ή ακόμα και το πλήρες κλείσιμο. Για τις γυναίκες, αν δεν θεραπευθεί, μπορεί να οδηγήσει σε αποβολή, έκτοπη κύηση, πυελική φλεγμονώδη νόσο, τελική υπογονιμότητα, χρόνιες εμμηνορροϊκές δυσκολίες, φλεγμονή του ουροποιητικού συστήματος και αυξημένη φλεγμονή της επένδυσης της μήτρας κατά τη διάρκεια του τοκετού.

Επικράτηση

Κάθε χρόνο, σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ), υπάρχουν 100 εκατομμύρια κρούσματα γονορροϊκών μολύνσεων. Ως σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια, η επικράτησή της δεν είναι συγκεκριμένη ως προς τη θέση. Μπορεί να συμβεί οπουδήποτε στον κόσμο όπου τα μολυσμένα άτομα συμμετέχουν σε επικίνδυνη σεξουαλική δραστηριότητα. Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου, 1 στους 10 άνδρες και σχεδόν οι μισές μολυσμένες γυναίκες δεν παρουσιάζουν σημαντικά συμπτώματα. Ως εκ τούτου, η ασθένεια επιτρέπεται να προχωρήσει σε χρόνια στάδια ανεξέλεγκτα. Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε από το Κοινοτικό Κολλέγιο του Austin, η γονόρροια επηρεάζει συχνότερα τους άνδρες και τις γυναίκες ηλικίας 15 έως 29 ετών.

Θεραπευτική αγωγή

Οι τρέχουσες αντιβιοτικές θεραπείες κατά της γονόρροιας που συνιστώνται από το CDC περιλαμβάνουν cefixime, ceftriaxone και κεφαλοσπορίνη. Αυτά τα αντιβιοτικά είναι σε μεγάλο βαθμό διαθέσιμα σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες. Ωστόσο, δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί ένα αποτελεσματικό εμβόλιο για την ασθένεια. Οι μελέτες CDC αναφέρουν ότι τα προαναφερθέντα νέα στελέχη της γονόρροιας αναπτύσσουν αντοχή στη θεραπεία, οδηγώντας σε αυτά να προτείνουν αυξημένα επίπεδα δοσολογίας αντιβιοτικών. Ωστόσο, με τα νέα στελέχη Gonorrheal να συνεχίζουν να εισέρχονται, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προβλέπει ότι η διαχείριση της εξάπλωσης της λοίμωξης θα γίνεται ολοένα και πιο προβληματική. Σύμφωνα με την ASHA, τα πιο ασφαλή προληπτικά μέτρα, εκτός από τη σεξουαλική αποχή, είναι η μονογαμία και η σωστή χρήση προφυλακτικών.