Black Hills, Νότια Ντακότα - Μοναδικές τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο

Περιγραφή

Το Black Hills είναι μια οροσειρά και μια γεωγραφική περιοχή στο νοτιοδυτικό τμήμα του αμερικανικού κράτους της Νότιας Ντακότα, που εκτείνεται σε ένα μικρό τμήμα του ανατολικού Ουαϊόμινγκ. Η περιοχή είναι γεωγραφικά διαφοροποιημένη, με τεράστιες εκτάσεις τόσο των δασών όσο και των οροσειρών, και είναι γνωστή για τις μεγάλες περιοχές της άγριας φύσης. Η περιοχή φιλοξενεί πολυάριθμα εθνικά πάρκα και μνημεία και, παρά την απομάκρυνσή της, η περιοχή Black Hills προσελκύει εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο. Περιέχει μια σειρά αξιόλογων τοποθεσιών που είναι οικολογικά, πολιτιστικά και ιστορικά σημαντικές για τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Ο τουρισμός αντικατέστησε την εξόρυξη φυσικών πόρων ως κυρίαρχη βιομηχανία στην περιοχή. Καθ 'όλη τη διάρκεια του χρόνου, οι επισκέπτες συρρέουν στην περιοχή για τη φυσική ομορφιά της και τη σειρά των υπαίθριων αναζητήσεων. Κάμπινγκ, πεζοπορία, σκι, snowmobiling και πολλές άλλες δραστηριότητες είναι εξαιρετικά δημοφιλείς στην περιοχή. Ωστόσο, εξακολουθούν να είναι οι ιστορικοί και πολιτιστικοί χώροι που το έχουν καταστήσει πιο γνωστό σε εθνικό επίπεδο. Mt. Το Rushmore, ένα από τα πιο εικονικά γλυπτά του κόσμου και ένα σημαντικό πολιτιστικό σύμβολο για τις ΗΠΑ, είναι χαραγμένο ακριβώς μέσα σε ένα πρόσωπο με γρανίτη των Black Hills. Μόνο το Εθνικό Πάρκο Mount Rushmore παρακολουθεί συχνά επισκέψεις άνω των δύο εκατομμυρίων ανθρώπων κάθε χρόνο. Το Crazy Horse Memorial, παρόμοιο με το σκαλισμένο στο Black Hills, θα είναι το μεγαλύτερο γλυπτό στον κόσμο όταν ολοκληρωθεί. Άλλα κρατικά πάρκα, το Ράλλυ Μοτοσικλετών Sturgis, ο Πύργος Devils (που ονομάστηκε το πρώτο εθνικό μνημείο στη χώρα από τον Πρόεδρο Teddy Roosevelt το 1906) και ο Harney Peak (ένας από τους υψηλότερους βαθμούς της χώρας) συνδυάζονται για να φέρουν εκατοντάδες χιλιάδες επιπλέον άτομα στο Black Hills κάθε χρόνο.

Μοναδικότητα

Οι Black Hills είναι ηλικίας άνω των 2 δισεκατομμυρίων ετών, καθιστώντας τους μεταξύ των παλαιότερων γεωγραφικών σχηματισμών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η περιοχή είναι αξιοσημείωτη επειδή συνδυάζει την απόμαυση και τους ποικίλους φυσικούς σχηματισμούς με τη συναρπαστική ανθρώπινη ιστορία και τα πολιτιστικά της αξιοθέατα. Το κράτος της Νότιας Ντακότα έχει επικεντρωθεί στην παροχή πρόσβασης σε όλα τα σημαντικά αξιοθέατα της περιοχής, διατηρώντας παράλληλα την απομόνωση και τη φυσική ομορφιά τους.

Βιότοπο

Η περιοχή των Black Hills αποτελείται κυρίως από ένα δάσος Ponderosa Pine, μεγάλο μέρος του οποίου προστατεύεται μέσω των συστημάτων κρατικών πάρκων των ΗΠΑ και της Νότιας Ντακότα, τα οποία έχουν δικαιοδοσία για μεγάλα περιθώρια. Η περιοχή είναι επίσης γνωστή για την ποικιλία της άγριας ζωής της. Οι υψηλότεροι λόφοι είναι γεμάτοι με λευκά κατσίκια και μεγάλα κεράσια, αν και τα χαμηλότερα δάση του Black Hills είναι οι πιο ποικίλες περιοχές οικολογικά. Τα τελευταία χρησιμεύουν ως σπίτια για ελάφια, ψωμάκια, μοσκράτσες, κάστορες, μινκ, και πολλά άλλα είδη. Υπάρχουν επίσης πολλά είδη άγριας ζωής στην περιοχή, ιδίως το Black Hills Wild Horse Sanctuary και το Bear Country USA (ένα πάρκο 200 στρεμμάτων που φιλοξενεί τις μαύρες αρκούδες, τους ταράνδου και τους γόνους).

Απειλές

Μια συνεχιζόμενη διαμάχη γης θέτει επανειλημμένα ζητήματα στην ιδιοκτησία και τη συντήρηση τμημάτων της περιοχής Black Hills. Το εγγενές αμερικανικό Sioux Nation θέτει το αίτημα σε μεγάλο μέρος αυτής της περιοχής, με βάση την πρώιμη κατοχή τους στους λόφους και μια συνθήκη του 1868 με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ. Η συνθήκη εμπόδισε τον λευκό διακανονισμό της περιοχής, αλλά ανατράπηκε από τις ΗΠΑ μετά τη διαπίστωση σημαντικών αποθεμάτων χρυσού στην περιοχή. Η διαμάχη συνεχίζεται, καθώς η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των Η.Π.Α. προσπάθησε να διορθώσει το ζήτημα, πρωτίστως μέσω πληρωμών για επανεξαγωγή. Ακόμα, πολλά από τα Sioux αισθάνονται ότι η πρόσβαση στις υποσχεμένες πατρογονικές τους πατρίδες είναι ανεκτίμητη και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με απλές οικονομικές λύσεις. Επιπλέον, το κυνήγι και η επιθυμία ανάπτυξης του χώρου για την εξόρυξη φυσικών πόρων αποτελούν επίσης απειλή για τους οικολογικούς οικοτόπους της περιοχής και για τη φυσική χλωρίδα και πανίδα που ζουν μέσα τους.