15 Χώρες με τη χειρότερη περιβαλλοντική βιωσιμότητα Αξιολογήσεις CPIA

Η περιβαλλοντική βιωσιμότητα είναι ο τρόπος με τον οποίο οι οργανισμοί και οι κυβερνήσεις αναζητούν ένα ιδανικό που θα μπορούσε να δημιουργήσει μια βιώσιμη ανάπτυξη και να επιτύχει το ιδανικό. Αυτά τα ιδανικά θα μπορούσαν να είναι για ένα υγιές οικοσύστημα και περιβάλλον. Η άλλη είναι η αειφόρος οικονομική ανάπτυξη που εξαρτάται από τους ανανεώσιμους πόρους. Ωστόσο, η περιβαλλοντική βιωσιμότητα σήμερα εξαρτάται από πολιτικές και παραγωγή που υποβαθμίζει το περιβάλλον.

Ο ανθρώπινος αντίκτυπος είναι ο αποφασιστικός παράγοντας που περιορίζει την περιβαλλοντική βιωσιμότητα σε όλες τις πτυχές του. Πρέπει να υπάρχουν θετικά μέτρα υπό μορφή πολιτικών, νόμων, πολεοδομικού σχεδιασμού και μεταφορών. Οι συνθήκες διαβίωσης, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής και ο ηθικός καταναλωτισμός που οδηγούν στη διατήρηση των φυσικών μας πόρων αποτελούν κρίσιμους παράγοντες για τη μελλοντική επιτυχία.

Αποτυχία περιβαλλοντικής βιωσιμότητας

Πολλοί παράγοντες συμβάλλουν στην αποτυχημένη περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Οι κυβερνήσεις επιδιώκουν να επιτύχουν θετικό αντίκτυπο περιβαλλοντικής βιωσιμότητας, αλλά οι άνθρωποι και η οικονομία έχουν προτεραιότητα. Αυτοί οι παράγοντες είναι: η αύξηση του πληθυσμού, η επισιτιστική ασφάλεια, η υπερκατανάλωση, η οικονομική ανάπτυξη, η υποβάθμιση του περιβάλλοντος και η κλιματική αλλαγή. Συγκεντρωμένοι στην Αφρική νοτίως της Σαχάρας, είναι οι χώρες των οποίων οι πολιτικές περιβαλλοντικής βιωσιμότητας έχουν σημειώσει μηδενική πρόοδο.

Αξιολογήθηκαν οι χειρότερες χώρες

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας για την Πολιτική της Χώρας και την Θεσμική Αξιολόγηση (CPIA), αυτές οι χώρες έχουν τα χειρότερα ρεκόρ περιβαλλοντικής βιωσιμότητας. Τα αποτελέσματα είναι από 1 (χειρότερο) έως 6 (καλύτερα).

1. Η πρώτη χώρα με τη χειρότερη θέση είναι η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (2.0). Η σύγκρουση του 2012 αποθάρρυνε την επιτυχία των σχεδιαζόμενων σχεδίων οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης στη χώρα, τα οποία θα προσέφεραν βασικές υπηρεσίες και υποδομές στις αγροτικές περιοχές.
2. Ο δεύτερος είναι η Παπούα Νέα Γουινέα (2.0). Οι αγρότες παραμένουν εξαρτημένοι από τη γεωργία επιβίωσης. Η καταγραφή, η καταστροφική αλιεία, οι εξορυκτικές εργασίες και η υποβάθμιση της γης προσθέτουν επίσης στο πρόβλημα.
3. Ο τρίτος αριθμός είναι η Ερυθραία (2.0). Αιτίες είναι η διάβρωση, η αποψίλωση των δασών, η απερήμωση, η απώλεια γης με τα ορυχεία και η υπερβόσκηση.
4. Ο νούμερο τέσσερα είναι το Νότιο Σουδάν (2). Αιτίες είναι η υλοτομία, η ρύπανση των υδάτων, η γεώτρηση πετρελαίου, οι πόλεμοι και η υπεραλίευση.
5. Ο αριθμός πέντε είναι το Σουδάν (2.0). Αιτίες είναι οι φυλετικές συγκρούσεις, η αποδάσωση, η υλοτομία, η απερήμωση και η φτώχεια.
6. Ο αριθμός έξι είναι το Ανατολικό Τιμόρ (2.0). Αιτίες είναι η αποψίλωση, η απερήμωση, η βυθοκόρηση, η εκροή και η κατασκευή φράγματος.
7. Ο αριθμός επτά είναι το Τζιμπουτί (2.5). Αιτίες είναι η απερήμωση, η αποδάσωση, η ρύπανση των υδάτων και η υλοτομία.
8. Ο αριθμός οκτώ είναι το Τσαντ (2.5). Οι αιτίες είναι οι εκροές, το πόσιμο νερό, οι κακές τεχνικές καλλιέργειας, η ρύπανση των υδάτων και η απερήμωση.
9. Ο αριθμός εννέα είναι η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (2.5). Αιτίες είναι η ρύπανση των υδάτων, η αποψίλωση των δασών, οι προσφυγικές δραστηριότητες που συμβάλλουν στην αποδάσωση, τη διάβρωση του εδάφους, τη λαθροθηρία και την εξόρυξη.
10. Ο αριθμός δέκα είναι η Γουινέα-Μπισσάου (2.5). Αιτίες είναι η διάβρωση του εδάφους, η υπερβόσκηση, η υπεραλίευση και η αποψίλωση των δασών.
11. Έντεκα είναι η Μυανμάρ (2, 5). Αιτίες είναι η βιομηχανική ρύπανση, η ανεπαρκής αποχέτευση, η επεξεργασία των υδάτων και η αποψίλωση των δασών.
12. Ο αριθμός δώδεκα είναι η Σρι Λάνκα (2, 5). Αιτίες είναι η λαθροθηρία, η αστικοποίηση, η αποδάσωση, η ρύπανση και τα λύματα.
13. Οι δεκατρείς είναι οι Νήσοι Σολομώντος (2.5). Αιτίες είναι η λεύκανση των κοραλλιών, η αποδάσωση, η διάβρωση του εδάφους και τα απολιπαντικά.
14. Ο δεκατεσσάρων αριθμός είναι το Κιργιζιστάν (2.5). Αιτίες είναι το πόσιμο νερό, η αλατότητα του εδάφους, οι νόσοι που μεταδίδονται από το νερό και η ρύπανση των υδάτων.
15. Ο αριθμός δεκαπέντε είναι η Αϊτή (2, 5). Αιτίες είναι η διάβρωση του εδάφους, το πόσιμο νερό, η αποδάσωση και η υλοτομία.

Περιβαλλοντικές σχέσεις

Ο Αμερικανός πολιτικός θεωρητικός και συγγραφέας, Murray Bookchin, έγραψε ότι οι κυβερνήσεις έχουν την ικανότητα και έχουν ήδη εκμεταλλευτεί τη φύση και τους φυσικούς πόρους ως απλό εμπόρευμα. Πρόσθεσε ότι όλα τα σημερινά οικολογικά προβλήματα είχαν την προέλευσή τους σε δυσλειτουργικές κοινωνικές ρυθμίσεις. Ο Bookchin δήλωσε ότι η λύση μπορεί να είναι η κατανόηση των υποκείμενων κοινωνικών διαδικασιών και η χρήση των κοινωνικών επιστημών για τη δημιουργία μιας λύσης σε αυτά τα προβλήματα.

Ο Σουηδός επιστήμονας Karl-Henrik Robert ανέπτυξε το Φυσικό Βήμα-πλαίσιο το 1987 για την προώθηση των αρχών της βιωσιμότητας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στη γη. Σύμφωνα με τον Robert, η εξάρτηση από τα μέταλλα, τα ορυκτά και τα ορυκτά καύσιμα θα πρέπει να μειωθεί, και η ίδια για τις αφύσικες ουσίες και τις συνθετικές χημικές ουσίες. Μια μειωμένη καταπάτηση στη φύση και ένας δίκαιος και αποτελεσματικός τρόπος για την κάλυψη των ανθρώπινων αναγκών πρέπει να βρει ένα ευτυχισμένο μέσο.

15 Χώρες με τη χειρότερη περιβαλλοντική βιωσιμότητα Αξιολογήσεις CPIA

Τάξη	Χώρα	CPIA Περιβαλλοντική Βιωσιμότητα, 1 = Χειρότερη, 6 = Καλύτερη
1	Δημοκρατία Κεντρικής Αφρικής	2.0
2	Παπούα Νέα Γουινέα	2.0
3	Ερυθραία	2.0
4	Νότιο Σουδάν	2.0
5	Σουδάν	2.0
6	Ανατολικό Τιμόρ	2.0
7	Τζιμπουτί	2.5
8	Τσαντ	2.5
9	DR Κονγκό	2.5
10	Γουινέα-Μπισσάου	2.5
11	Μυανμάρ	2.5
12	Σρι Λάνκα	2.5
13	Νησιά του Σολομώντα	2.5
14	Κιργιζιστάν	2.5
15	Αΐτη	2.5